Bonaparte jako pierwszy konsul

Jean-Auguste-Dominique Ingres namalował "Bonaparte, Pierwszy Konsul" w 1804 roku, przedstawiając Napoleona Bonaparte jako Pierwszego Konsula. To znakomite dzieło sztuki znajduje się obecnie w Muzeum Curtius w Liège. Portret ukazuje Napoleona z ręką wsuniętą w kamizelkę, co było powszechną pozycją symbolizującą spokojne i stabilne przywództwo wśród władców tamtej epoki.

W 1803 roku Napoleon odwiedził Liège, gdzie głęboko poruszyły go trudności lokalnej ludności. W odpowiedzi przyznał fundusze na odbudowę dzielnicy Amercœur. Jako gest dobrej woli obiecał również miastu portret wykonany przez Ingres. Zgodnie z obietnicą, obraz został ukończony i przesłany do Liège w następnym roku.

Ponieważ Ingres miał wtedy zaledwie 23 lata i nie miał możliwości pozowania Napoleona, oparł swoje dzieło na wcześniejszym portrecie Napoleona z 1802 roku autorstwa Antoine-Jean Gros. Obraz ukazuje Napoleona w wieku 34 lat, gotowego do podpisania dekretu o odbudowie przedmieścia Amercœur. Ten akt symbolizował korzyści płynące z przynależności do Francji i podkreślał integrację Liège z narodem francuskim.

W odróżnieniu od wcześniejszych przedstawień, Napoleon jest pokazany w czerwonym mundurze konsula z krótkimi włosami, przyjmując cywilną pozę z ręką wsuniętą w kurtkę. W tle znajduje się katedra św. Lamberta, która była demolowana podczas rewolucji w Liège. Ten element symbolizuje pojednanie między Republiką Francuską a Kościołem Katolickim, podkreślając poprawę relacji między Francją a papiestwem po konkordacie z 1801 roku.