Rhinophrynus dorsalis

Meksykańska ropucha ryjąca, naukowo określana jako Rhinophrynus dorsalis, to wyjątkowy płaz, który wyróżnia się w królestwie zwierząt. Jest jedynym przedstawicielem swojego rodzaju, Rhinophrynus, i należy do rodziny Rhinophrynidae. Występuje na obszarach od południowego Teksasu przez Meksyk, Belize, Gwatemalę, Honduras, Salwador, Nikaraguę aż po Kostarykę. Głównie żyje w suchych lasach subtropikalnych i tropikalnych, ale można ją również spotkać na otwartych przestrzeniach podczas intensywnych opadów deszczu.

Nazwa "Rhinophrynus" pochodzi z języka starogreckiego i tłumaczy się jako 'ropucha-nos', co nawiązuje do jej charakterystycznego wyglądu. Te ropuchy są ryjące, co oznacza, że większość czasu spędzają zakopane pod ziemią. Rozwinęły specjalne adaptacje, aby funkcjonować w tym podziemnym środowisku.

Dorosłe meksykańskie ropuchy ryjące osiągają długość od 75 do 85 mm, przy czym samice są zazwyczaj większe od samców. Mają unikalny wygląd z okrągłym ciałem, stożkową głową i zrogowaciałymi łopatkami na tylnych nogach, które pomagają im kopać. Ich języki są specjalnie przystosowane do wystrzeliwania prosto z ust, co ułatwia chwytanie podziemnych stawonogów.

Pod względem zachowania te ropuchy są znane jako "eksplodujący rozmnażacze". W sezonie godowym gromadzą się w tymczasowych zbiornikach wodnych. Samce nawołują samice i kopulują za pomocą techniki zwanej amplexus pachwinowy. Sezon godowy jest krótki, trwa zaledwie 1-3 dni, po czym ropuchy wracają do swoich nor. Samice wybierają partnerów na podstawie cech głosów samców.

W celu rozmnażania samice składają jaja pod wodą. Jaja wylęgają się po kilku dniach, a kijanki rozwijają się przez jeden do trzech miesięcy. Meksykańska ropucha ryjąca jest genetycznie unikalna, z ponad 190 milionami lat niezależnej ewolucji, co czyni ją jednym z najbardziej ewolucyjnie odrębnych płazów na świecie.