Faeton żółtodzioby

Białoogonowy ptak tropikalny, najmniejszy spośród trzech gatunków spokrewnionych morskich ptaków, zamieszkuje tropikalne oceany i należy do rzędu Phaethontiformes. Można go spotkać w tropikalnym Atlantyku, zachodnim Pacyfiku oraz Oceanie Indyjskim, z populacjami lęgowymi od wysp Karaibskich po Bermudy na północy. Istnieje sześć podgatunków, z których każdy ma własne, unikalne cechy i siedliska.

Fizycznie, białoogonowy ptak tropikalny jest smukły i głównie biały, ozdobiony długimi środkowymi piórami ogonowymi, charakterystyczną czarną maską wokół oczu oraz dziobem, który ma barwę od pomarańczowo-żółtej do pomarańczowo-czerwonej. Gniazduje, składając jedno jajo bezpośrednio na ziemi lub na krawędziach klifów. W poszukiwaniu pożywienia nurkuje w ocean, aby złapać ryby i kałamarnice. Jego zawołanie to wysoki krzyk, a częstotliwość lęgów zależy od klimatu i dostępnych miejsc gniazdowania.

Pod względem zachowania, białoogonowy ptak tropikalny głównie żywi się latającymi rybami, kałamarnicami i krabami. Łapie swoje pożywienie, nurkując z wysokości do 20 metrów. Choć jego status ochrony nie jest dokładnie określony, gatunek ten jest globalnie uznawany za najmniej zagrożony.

W folklorze starożytnych ludzi Chamorro wierzono, że zawołanie tego ptaka może przewidywać ważne wydarzenia, takie jak śmierć lub ciąża. Rybacy również obserwowali obecność tego ptaka, uznając ją za wskazówkę do lokalizacji ławic ryb. Aby wspomóc ochronę, eksperci zalecają badanie biologii morskiej ptaka i monitorowanie jego kolonii lęgowych.