Fakty o: Junonia coenia
Powszechny motyl oczennik, znany naukowo jako Junonia coenia, występuje na terenie całych Stanów Zjednoczonych, z wyjątkiem północno-zachodniej części kraju. Ten motyl, należący do rodziny rusałkowatych (Nymphalidae), pierwotnie pochodził z Afryki, skąd ewoluował w różne gatunki w Azji. Preferuje otwarte tereny z niską roślinnością oraz odkrytą ziemią jako swoje siedlisko.
Gąsienice powszechnego oczennika mają interesujące zwyczaje, zwłaszcza dotyczące diety i mechanizmów obronnych. Żerują na roślinach bogatych w glikozydy irydoidowe, które są gorzkimi związkami, czyniącymi ich pokarm mniej atrakcyjnym dla drapieżników. Związki te mogą wpływać zarówno na rozwój gąsienic, jak i na ich drapieżników, kształtując ich wzajemne relacje.
Dorosłe motyle oczennika powszechnego są znane z wyrazistych wzorów na skrzydłach, z rozpiętością skrzydeł od 2 do 2,5 cala. Gąsienice, które osiągają długość do 1 5/8 cala, również charakteryzują się unikalnymi kolorami i kolcami. Kiedy przekształcają się w poczwarki, przybierają brązowy kolor z beżowymi wzorami i kolczastą teksturą.
Badając pochodzenie motyla, widać, że przebył on drogę z Afryki do Azji, ostatecznie dzieląc się na różne gatunki w odmiennych, izolowanych miejscach. Gąsienice preferują rośliny takie jak babka lancetowata (Plantago lanceolata) i lantana pospolita (Lantana camara), zwłaszcza te bogate w glikozydy irydoidowe oraz z żółtymi kwiatami na skraju rozkwitu.
Samice motyli używają chemicznych sygnałów, takich jak glikozydy irydoidowe i katalpol, aby wybrać miejsce na złożenie jaj. Larwy koncentrują te związki, aby chronić się przed drapieżnikami. Gąsienice zazwyczaj żerują samotnie i wykazują jedynie niewielką agresję wobec sobie podobnych.
W kwestii migracji, powszechne oczenniki przemieszczają się zgodnie z porami roku, aby unikać surowych zimowych warunków. Preferują siedliska połączone korytarzami, co ułatwia lokalne przemieszczanie się. Do ich drapieżników należą mrówki, osy, ptaki i małe zwierzęta, jednak glikozydy irydoidowe w ich diecie pomagają im pozostać bezpiecznymi. Niemniej jednak, wirus zwany Junonia coenia densovirus może infekować larwy i wpływać na ich przeżywalność.