Tor himalajski

Tor putitora, znany również jako mahsehr złocisty, mahsehr himalajski lub mahsehr putitor, jest zagrożonym gatunkiem ryby występującym w regionie Himalajów. Można go spotkać w dorzeczach rzek Indus, Ganges i Brahmaputra. Ryba ta, będąca ulubieńcem wędkarzy, była kiedyś uznawana za największy gatunek mahsehra, osiągający długość do 2,75 metra i wagę 54 kilogramów. Jednak obecnie większość łowionych mahsehrów jest znacznie mniejszych rozmiarów. Niestety, gatunek ten stoi w obliczu poważnych zagrożeń, takich jak utrata siedlisk, degradacja środowiska i nadmierny połów, co spowodowało spadek ich populacji o ponad 50%.

Tor putitora jest wszystkożercą preferującym cieplejsze wody, o temperaturze od 13 do 30 stopni Celsjusza. Charakteryzuje się czerwonawo-złotymi płetwami ogonową, brzusznymi i odbytową oraz złotym ciałem powyżej linii bocznej w miarę dojrzewania. Ma tępo zakończoną, owalną głowę oraz stosunkowo mały otwór gębowy. Choć linia boczna jest ledwo zauważalna, duża głowa, usta oraz charakterystyczny pas linii bocznej są kluczowymi cechami identyfikacyjnymi tego gatunku.

Działania mające na celu ochronę Tor putitora obejmują wprowadzanie sztucznie wyhodowanych ryb do nowych obszarów, takich jak dorzecze rzeki Irrawaddy w Nagaland w Indiach oraz zbiornik Hira Bambai i małe strumienie w dorzeczu rzeki Tapti. Jednak te działania wzbudziły obawy dotyczące potencjalnych negatywnych skutków wprowadzania gatunków do nienatywnych siedlisk. Dr Ogale, były naukowiec prowadzący program hodowli ryb, zwrócił uwagę na ryzyko związane z wprowadzaniem dużej liczby ryb do nowych środowisk. Chociaż gatunek ten jest oficjalnie uznawany za zagrożony ze względu na spadającą populację, istnieją sprzeczne raporty dotyczące jego rzeczywistej liczebności oraz skuteczności programów ochronnych mających na celu zwiększenie liczby osobników.