Bilbil czerwonoplamy

Czerwonobrzuchy bulbul to żywotny, niewielki ptak wywodzący się z subkontynentu indyjskiego, w tym z takich miejsc jak Sri Lanka, Tybet i Birma. Z biegiem lat rozprzestrzenił się na różne części świata, osiedlając się na wyspach Pacyfiku, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Stanach Zjednoczonych, a nawet w Argentynie. Niestety, uznawany jest za jeden ze 100 najgroźniejszych inwazyjnych gatunków na świecie.

Pierwszy opis tego ptaka pochodzi z 1760 roku i został sporządzony przez francuskiego zoologa Brissona, który błędnie sądził, że pochodzi on z Afryki Południowej. Później Linneusz skorygował tę pomyłkę i nadał mu nazwę Turdus cafer. Obecnie klasyfikowany jest w rodzaju Pycnonotus, z ośmioma uznanymi podgatunkami rozprzestrzenionymi w różnych regionach.

Czerwonobrzuchy bulbul jest łatwy do rozpoznania dzięki krótkim czubkowi, ciemnobrązowemu ciału z łuskowatym wzorem, czarnej głowie, białemu kuprowi oraz charakterystycznemu czerwonymu podbrzuszu. Kolory jego upierzenia mogą się różnić w zależności od regionu. Jego dieta obejmuje owoce, nektar, owady, a czasami nawet gekony domowe. Chętnie gniazduje w krzewach lub jamach i składa niewielkie lęgi jaj.

Czerwonobrzuchy bulbul jest dość wokalny i znany ze swoich charakterystycznych odgłosów. Odgrywa kluczową rolę w rozsiewaniu nasion i bywa gospodarzem różnych pasożytów krwi oraz ektopasożytów. Co ciekawe, jego obecność wpływa na populacje motyli w niektórych regionach.

Te ptaki świetnie się adaptują w różnorodnych siedliskach, takich jak suche zarośla, otwarte lasy, równiny i ziemie uprawne. Zostały wprowadzone do takich miejsc jak Hawaje, Fidżi i Samoa, gdzie niekiedy powodują szkody w uprawach owoców. Ich zachowanie, role ekologiczne i zwyczaje lęgowe sprawiają, że są wysoce przystosowane i odnoszą sukcesy w różnych środowiskach.