Black-faced Spider Monkey

Peruwiański wyjec czarnolicy, znany również jako czarnolicy wyjec czarny, to fascynujący gatunek, rodzimy dla Peru, Brazylii i Boliwii. Te duże małpy mogą mierzyć około 60 cm długości ciała, a ich ogony mogą osiągać nawet 90 cm. Jedną z unikalnych cech tych wyjców jest szczątkowy kciuk, który pomaga im w przemieszczaniu się po drzewach za pomocą brachiacji.

Żyją one w grupach liczących od 20 do 30 osobników, choć liczba ta może się zmieniać w zależności od dostępności pożywienia. Ich dieta składa się głównie z mięsistych owoców, ale w czasach niedoboru owoców jedzą również liście, owady i małe zwierzęta. Samice wyjców zazwyczaj oddzielają się od grupy, aby rodzić, co zwykle ma miejsce jesienią. Te zwinne stworzenia mogą żyć do 20 lat.

Peruwiańskie wyjce czarnolice występują w centralnej i północnej Boliwii, północno-wschodnim Peru oraz centralno-zachodniej Amazonii brazylijskiej. Preferują lasy nizinne, ale można je spotkać w różnorodnych siedliskach. Tworzą terytorialne grupy, których wielkość może zmieniać się w zależności od pory roku, zwłaszcza gdy samice opuszczają grupę, by urodzić swoje młode. Często konkurują z innymi gatunkami małp o pożywienie i terytorium.

Chociaż głównie jedzą owoce, przechodzą na jedzenie liści i innych pokarmów, gdy owoce są trudno dostępne. Ich nawyki żerowania są kluczowe dla rozprzestrzeniania nasion w amazońskim lesie deszczowym.

Reprodukcja może odbywać się o każdej porze roku, a większość młodych rodzi się jesienią po okresie ciąży trwającym około 140 dni. Młode małpy stają się niezależne około 10 miesiąca życia.

Niestety, peruwiańskie wyjce czarnolice są zagrożone przez działalność człowieka i utratę siedlisk. Są one wymienione jako Zagrożone na Czerwonej Liście IUCN. Trwają wysiłki na rzecz ich ochrony, w tym programy reintrodukcji, aby pomóc uratować ten gatunek.

Peruwiańskie wyjce czarnolice różnią się od swoich krewnych pod względem liczby chromosomów i specyficznych różnic chromosomowych. Inne pokrewne gatunki to środkowoamerykański wyjec, wyjec brunatny i wyjec białobrzuchy. Wszystkie te gatunki mają wspólne cechy, takie jak chwytny ogon i brak kciuków, co jest typowe dla wyjców.