Fakty o: Czapla purpurowa
Czapla purpurowa to niezwykły ptak brodzący, który występuje w Afryce, Europie i Azji. Chociaż przypomina czaplę siwą, jest nieco mniejsza, smuklejsza i ma ciemniejsze upierzenie. Preferuje siedliska o gęstej roślinności w pobliżu wody, zwłaszcza trzcinowiska, i ma urozmaiconą dietę obejmującą ryby, gryzonie, żaby i owady.
Czaple purpurowe rozmnażają się w koloniach, budując swoje gniazda z martwych trzcin lub gałęzi w pobliżu źródeł wody. Zazwyczaj składają około pięciu niebiesko-zielonych jaj, które są wysiadywane przez oboje rodziców. Po około czterech tygodniach pisklęta wykluwają się, a opuszczają gniazdo po około sześciu tygodniach. Chociaż globalna populacja czapli purpurowych maleje z powodu osuszania terenów podmokłych, gatunek ten jest obecnie klasyfikowany jako "niskiego ryzyka" przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN).
Z rozpiętością skrzydeł od 120 do 152 cm, czapla purpurowa jest dużym ptakiem. Charakteryzuje się charakterystycznym wyglądem: czerwonawo-brązowym upierzeniem, ciemniejszym szarym grzbietem i czarnym grzebieniem na głowie. Istnieje kilka podgatunków czapli purpurowych występujących w różnych regionach, m.in. w Afryce, Europie, Azji i na Madagaskarze.
Te ptaki najlepiej prosperują na bagnach, lagunach i jeziorach bogatych w gęstą roślinność, szczególnie preferując siedliska słodkowodne z trzcinowiskami. Są najbardziej aktywne o świcie i zmierzchu, polując w płytkich wodach, gdzie chwytają zdobycz swoimi potężnymi dziobami. Ich dieta jest różnorodna, zawiera ryby, małe ssaki, płazy i różne owady.
Czaple purpurowe często tworzą kolonie lęgowe, z gniazdami zazwyczaj zlokalizowanymi w trzcinowiskach lub niskich krzewach w pobliżu terenów podmokłych. Oboje rodzice na zmianę wysiadują jaja i opiekują się młodymi. Niemniej jednak, zagrożeniem dla nich jest degradacja siedlisk, szczególnie osuszanie terenów podmokłych i zakłócenia w trzcinowiskach.
Globalna populacja czapli purpurowych szacowana jest na od 270 000 do 570 000 osobników, z powolnym spadkiem liczebności. Gatunek jest chroniony na mocy Porozumienia o ochronie wędrownych ptaków wodnych Afryki i Eurazji (AEWA).