Semprong

Kue Semprong, znane również jako azjatycka rurka, sapit, sepit, kue Belanda lub kapit, to popularna tradycyjna indonezyjska przekąska waflowa. Jest przygotowywana przez prasowanie ciasta jajecznego w żelaznej formie, która jest podgrzewana na węglowym piecu. Ten smaczny przysmak jest ceniony nie tylko w Indonezji, ale także w Malezji, Singapurze i Brunei.

Formy używane do przygotowania kue semprong składają się z dwóch płyt, które zaciska się razem za pomocą uchwytów. Formy te występują w różnych wzorach – niektóre są płaskie, inne karbowane, a jeszcze inne mają zabawne motywy zwierzęce, takie jak ryby, koguty czy ślimaki.

Jeśli chodzi o kształty, "semprong" w języku indonezyjskim oznacza "tubę" lub "rolkę", natomiast "sepit" pochodzi od "jepit", co oznacza "klips". W związku z tym, kue semprong ma kształt rolki, a sepit jest składane w trójkąt. W Malezji i Brunei słowo sapit lub sepit odnosi się do tej przekąski bez względu na jej kształt. Tradycyjnie kue semprong jest puste w środku, ale współcześnie można znaleźć wersje wypełnione smakowitymi dodatkami, takimi jak czekolada czy ser.

Pochodzenie kue semprong sięga czasów kolonialnych, kiedy Indonezja była pod panowaniem holenderskim. Uważa się, że przekąska ta wyewoluowała z holenderskich wafli jajecznych, co tłumaczy, dlaczego w języku malajskim jest znana jako kue Belanda (holenderskie ciasto). Holendrzy przywieźli ze sobą różne przepisy na ciasta, w tym cienkie wafle podobne do kue Belanda lub kuih kapit. Techniki piekarskie zostały przekazane Malajom zarówno przez Holendrów, jak i przez Anglików oraz Portugalczyków.

Chińczycy Peranakan z Penang i Malakki prawdopodobnie wprowadzili tę przekąskę do Malezji i Singapuru. Nazywali ją kuih Belanda lub kuih kapit, ponieważ nie mieli specyficznej nazwy dla holenderskiego przysmaku, z którym się zetknęli. Dziś kue semprong pozostaje smakowitym łącznikiem z bogatą historią kulinarną, dzieloną przez te regiony.