Żółw błotny

Żółw błotny europejski, znany również jako żółw błotny, jest żółwiem słodkowodnym o długiej długości życia. Należy do rodziny żółwiakowatych (Emydidae) i jest rodzimy dla regionu Zachodniej Palearktyki. Istnieje 14 uznanych podgatunków tego żółwia, z których każdy charakteryzuje się unikalnymi cechami i specyficznym zasięgiem geograficznym. Można je znaleźć od południowej i środkowej Europy po Zachodnią Azję i Północną Afrykę. Historyczne zapisy wskazują, że ich zasięg był kiedyś jeszcze szerszy.

Te żółwie preferują tereny podmokłe z naturalnymi krajobrazami i można je spotkać zarówno w wodzie, jak i na lądzie. Niestety, działalność człowieka, taka jak nielegalny handel zwierzętami oraz niszczenie siedlisk, doprowadziła do spadku ich liczebności i zmusiła je do migracji. Są to żółwie średniej wielkości, o ciemnobrązowych do czarnych skorupach i żółto nakrapianych głowach oraz nogach.

Temperatura odgrywa istotną rolę w rozwoju i wyglądzie tych żółwi. Samce są zazwyczaj mniejsze od samic, co jest wyraźnym przykładem dymorfizmu płciowego. Ich dieta obejmuje różnorodne rośliny i zwierzęta, chociaż z wiekiem jedzą coraz więcej roślin. Jeśli chodzi o gniazdowanie, samice wybierają określone miejsca i często wracają do tych samych, wykazując silne preferencje oparte na warunkach ekologicznych.

Żółw błotny europejski staje przed wieloma zagrożeniami, w tym zmianami klimatu, ruchem drogowym i inwazyjnymi gatunkami. Mogą również być nosicielami różnych pasożytów, takich jak nicienie i przywry. Pomimo szerokiego zasięgu, te żółwie stały się rzadkie w wielu obszarach z powodu fragmentacji siedlisk i innych czynników prowadzących do śmiertelności. Aby zapewnić ich przetrwanie, niezbędne są długoterminowe monitorowanie i działania ochronne.