Pilauco Bajo, Osorno

Pilauco to stanowisko paleontologiczne i archeologiczne znajdujące się w mieście Osorno w południowym Chile. Stanowisko zawiera zarówno artefakty litowe wykonane przez człowieka, jak i szczątki megafauny - w tym gomfoterie. Wszystkie horyzonty zawierające megafaunę i dowody działalności człowieka datowane są na późny plejstocen. Skalibrowane daty radiowęglowe wskazują, że działalność człowieka na tym stanowisku miała miejsce między 16 400 a -12 800 lat p.n.e.

Uważa się, że stanowisko zawiera dowody potwierdzające hipotezę wpływu młodszej epoki suchej. Dowody te obejmują warstwy osadów z zespołami węgli drzewnych i pyłków, wskazujące na poważne zaburzenia, a także rzadkie metaliczne sferule oraz szczytową anomalię Pt, Au i Pd, pochodzącą rzekomo od wybuchów powietrza lub uderzeń.

Większość kamiennych artefaktów znalezionych w Pilauco jest wykonana ze skał wulkanicznych, takich jak dacyt, ryodacyt i ryolit, pochodzących z kompleksu wulkanicznego Puyehue-Cordón Caulle, znajdującego się bezpośrednio na wschód od Andów. Skały te zostały jednak przywiezione na miejsce przez człowieka, gdyż pobliskie rzeki nie naniosły ich.