Taapaca, Lauca

Taapaca to holoceński kompleks wulkaniczny w północnym Chile, w regionie Arica y Parinacota. Położony w Andach Chilijskich, jest częścią Centralnej Strefy Wulkanicznej Andyjskiego Pasa Wulkanicznego, jednego z czterech odrębnych łańcuchów wulkanicznych w Ameryce Południowej. Miasto Putre leży u południowo-zachodniego podnóża wulkanu.

Podobnie jak inne wulkany Centralnej Strefy Wulkanicznej, Taapaca powstał w wyniku subdukcji płyty Nazca pod płytą Ameryki Południowej. Leży on na zachodnim skraju płaskowyżu Altiplano, na szczycie starszych jednostek wulkanicznych i osadowych. Taapaca wybuchła głównie dacyt, w postaci licznych kopuł lawowych, choć andezytowy stratowulkan jest również obecny.

Aktywność wulkaniczna na Taapaca przebiegała w kilku etapach, począwszy od plioceńsko-plejstoceńskich. Po usypaniu kopuł lawowych często następowało ich zapadanie się i powstawanie lawin blokowo-popiołowych, a na części wulkanu dochodziło do sektorowych zapadnięć. Początkowo zakładano, że aktywność wulkanu zakończyła się w plejstocenie, ale późne erupcje występowały aż do 2300 lat temu; ostatnia z nich datowana jest na 320 r. p.n.e. Chilijska Służba Geologiczna monitoruje wulkan, ponieważ stanowi on zagrożenie dla Putre, ale erupcje mogą mieć również wpływ na lokalne drogi i obszary aż do Boliwii.