Lonquimay Volcano

Wulkan Lonquimay jest stratowulkanem o wieku od późnego plejstocenu do dominującego holocenu, o kształcie ściętego stożka. Stożek jest w większości andezytowy, choć obecne są również skały bazaltowe i dacytowe. Znajduje się on w regionie La Araucanía w Chile, bezpośrednio na południowy wschód od wulkanu Tolhuaca. Na południu sąsiaduje z Sierra Nevada i Llaima. Ten ośnieżony wulkan leży na terenie chronionego obszaru Malalcahuello-Nalcas.

Ostatnia erupcja wulkanu rozpoczęła się 25 grudnia 1988 r. przez co wulkan zyskał przydomek "Navidad". Erupcja trwała przez 13 miesięcy i zakończyła się w 1990 roku. Indeks eksplozji wulkanicznej wynosił 3, co wskazywało na iniekcje troposferyczne i katastrofalne zniszczenia. Erupcja pochodziła z otworu bocznego i obejmowała głównie lawę andezytową, a poprzedzała ją wzmożona aktywność sejsmiczna przez trzy tygodnie. Objętość wypływającej lawy zmniejszała się w miarę upływu czasu, a wymiary otworu wentylacyjnego malały, choć pod koniec erupcji andezyt nadal miał długość 10,2 km.

W czasie trwania erupcji zginęła tylko jedna osoba, ale spowodowała ona ewakuację ponad 2000 osób i wyrządziła znaczne szkody w rolnictwie i hodowli w okolicznych regionach.

Badania, które modelują wewnętrzną architekturę wulkanu, wskazują, że Lonquimay osiągnął już swoją maksymalną wysokość i że każda większa erupcja lawy będzie prawdopodobnie pochodzić z bocznych otworów wentylacyjnych, a nie ze szczytu.