Tupungatito

Volcán Tupungatito jest najbardziej wysuniętym na północ historycznie aktywnym stratowulkanem południowych Andów. Stanowi on część wulkanicznego segmentu Andów Chilijskich i jest najbardziej wysuniętym na północ członkiem Południowej Strefy Wulkanicznej, która jest jednym z kilku odrębnych pasów wulkanicznych w Andach. Ponad 70 plejstoceńskich lub holoceńskich wulkanów tworzy ten pas wulkaniczny, który ma średnio jedną erupcję rocznie.

Tupungatito leży w pobliżu granicy między Argentyną a Chile, 50 mil na wschód od stolicy Chile Santiago. Jest to grupa kraterów wulkanicznych i stożek piroklastyczny związany z 5 km szerokości kaldery i leży na południowy zachód od wulkanu Tupungato. Kaldera jest wypełniona lodem, a lodowce na wulkanie są ważnym źródłem wody dla rzeki Rio Maipo i Santiago.

Wulkanizm jest spowodowany subdukcją Płyty Nazca pod Płytę Ameryki Południowej. Tupungatito uformował się mniej niż 100 000 lat temu i miał kilka historycznych erupcji, z których ostatnia miała miejsce w 1987 r. i były to głównie małe erupcje wybuchowe. Obecnie na wulkanie znajduje się kwaśne jezioro kraterowe i liczne fumarole. Ponowne erupcje mogą spowodować opady popiołu wulkanicznego w Argentynie i niebezpieczne spływy błotne w Chile.