Magellanic tapaculo

Magellański tapakulo to fascynujący, niewielki ptak pochodzący z południowej części Ameryki Południowej. Należy do rodzaju Scytalopus i niegdyś był grupowany z andyjskim tapakulo. Obecnie uznawany jest za odrębny gatunek, choć mogą istnieć regionalne odmiany na tyle znaczące, że w przyszłości mogą być klasyfikowane jako podgatunki.

Jest to mały ptak, mierzący zaledwie 10 do 12 cm długości, o wyglądzie przypominającym strzyżyka. Jego ciemnoszare pióra są ozdobione kasztanowymi akcentami na bokach, podogonie i skrzydłach. Niektóre osobniki mają charakterystyczną srebrno-białą plamę na czubku głowy. Magellański tapakulo jest również znany z głośnego, staccato i powtarzalnego śpiewu, co sprawia, że łatwo go rozpoznać po dźwięku.

Można go spotkać od Ziemi Ognistej aż po region Valparaíso w Chile oraz prowincję San Juan w Argentynie. Co ciekawe, Charles Darwin zebrał okaz na Falklandach w XIX wieku, choć od tamtej pory nie zanotowano tam żadnych potwierdzonych obserwacji. Magellański tapakulo zasiedla gęstą, przyziemną roślinność w lasach i zagajnikach, zwłaszcza tam, gdzie rośnie bambus Chusquea. Ptak ten woli pozostawać na ziemi i częściej biega niż lata.