Magellanic woodpecker

Magelanowy dzięcioł jest niezwykłym i dużym ptakiem, występującym w południowym Chile oraz południowo-zachodniej Argentynie. Jako najbardziej na południe wysunięty przedstawiciel rodzaju Campephilus, wyróżnia się imponującymi rozmiarami. Samce ważą zazwyczaj od 312 do 363 gramów, podczas gdy samice są nieco lżejsze, ważąc od 276 do 312 gramów. Te dzięcioły mają przeważnie czarne pióra, z charakterystyczną białą plamą na skrzydłach i solidnym, dłutopodobnym szarym dziobem. Najbardziej rzucającą się w oczy różnicą między płciami jest karmazynowa głowa i czub u samców.

Magelanowe dzięcioły zamieszkują dojrzałe lasy Nothofagus, gdzie żywią się różnorodną dietą, obejmującą larwy drążące drewno, chrząszcze, pająki, sok roślinny, owoce, a czasem nawet małe gady i ptaki.

Te ptaki są dość wokalne, wydając szeroki zakres dźwięków, od wybuchowych odgłosów po głośne bulgotanie. Pary lęgowe są bardzo terytorialne i mogą być agresywne wobec innych dzięciołów tego samego gatunku, czasami nawet je atakując. Okres lęgowy przypada na wiosnę, a oboje rodzice aktywnie angażują się w wykopywanie gniazda i wspólnie wychowują młode.

Niestety, magelanowe dzięcioły stoją w obliczu poważnych zagrożeń z powodu utraty i fragmentacji siedlisk, co prowadzi do spadku ich populacji. Drapieżniki, głównie ptaki drapieżne, stanowią dodatkowe zagrożenie, choć dzięcioły stają się szczególnie defensywne i konfrontacyjne w sezonie lęgowym.

Mimo że magelanowy dzięcioł jest obecnie sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski, jego malejąca populacja z powodu utraty siedlisk jest alarmująca. Ochrona tych wspaniałych ptaków i zapewnienie ich przetrwania dla przyszłych pokoleń wymaga zdecydowanych działań.