Baogang Tailings Dam, Baotou

Baogang Tailings Dam, znana również jako Baotou Tailings Dam lub Weikuang Dam, to tama osadowa w Mongolii Wewnętrznej, w Chinach, na zewnętrznym pierścieniu miasta Baotou, około 20 kilometrów od centrum miasta. Zapora jest wypełniona odpadami przeróbczymi i szlamem z pobliskich zakładów rafinacji minerałów ziem rzadkich. Relacje na temat tamy pojawiły się w zachodnich mediach po wizycie w 2015 r. brytyjskich pisarzy Tima Maughana, Liama Younga i Kate Davies z Unknown Fields, "nomadycznego studia projektowego" z Londynu. Nagranie zamieszczone przez Maughana na YouTube wydaje się pokazywać, jak zbiera on próbki z dna tamy. Relacja Maughana kontrastuje z doniesieniami chińskich mediów na temat przemysłu metali ziem rzadkich w tym rejonie. W 2016 r. władze chińskie stwierdziły skażenie pól uprawnych otaczających tamę.

Budowę zapory rozpoczęto w 1955 roku, a zakończono w 1963 roku, jednak nie była ona używana do 1965 roku. Jej właścicielem jest firma Baotou Steel. Okrągła zapora ma długość 11,5 km i pojemność 85 000 000 m3. Zapora będzie miała wysokość 1 045 m, a jej pojemność wyniesie 233 800 000 m3.

Okręg wydobywczy Bayan Obo, położony około 120 kilometrów od miasta Baotou, jest największym na świecie dostawcą minerałów ziem rzadkich. Są one wykorzystywane do produkcji smartfonów, tabletów i innych urządzeń, takich jak turbiny wiatrowe. Przy ich produkcji powstają miliony ton odpadów rocznie, co spowodowało ostrą krytykę zapory. Substancje chemiczne znajdujące się w tamie zostały powiązane z niższymi plonami na okolicznych polach uprawnych i poważnymi problemami zdrowotnymi wśród lokalnych mieszkańców wsi.