Elliot's pheasant

Bażant Elliota to fascynujący ptak pochodzący z południowo-wschodnich Chin. Samce tego gatunku mogą osiągać długość nawet 80 cm, podczas gdy samice są mniejsze i dorastają do około 50 cm. Samce przyciągają wzrok za sprawą unikalnego połączenia brązowych i białych piór, czarnego gardła, kasztanowobrązowych górnych partii ciała oraz wyrazistej czerwonej skóry wokół twarzy. Samice są bardziej stonowane kolorystycznie, mają rudobrązowe pióra, ciemne gardło i jasny brzuch.

Bażanty Elliota mają zróżnicowaną dietę obejmującą nasiona, liście i jagody. Zamieszkują wiecznie zielone i górskie lasy, zwykle na wysokościach od 200 do 1900 metrów.

Ptak ten został po raz pierwszy opisany w 1872 roku przez brytyjskiego przyrodnika Roberta Swinhoe, który nadał mu nazwę "Phasianus ellioti" na cześć amerykańskiego ornitologa Daniela Girauda Elliota. Może być również spotykany pod nazwą chiński bażant pręgowany. Występuje w kilku prowincjach południowo-wschodnich Chin, takich jak Guizhou, Hubei, Anhui, Zhejiang, Fujian, Jiangxi, Hunan, Guangxi i Guangdong.

Pomimo zagrożeń, takich jak utrata siedlisk i polowania, bażant Elliota jest obecnie sklasyfikowany jako "bliski zagrożenia" na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN. Status ten sugeruje, że chociaż istnieją pewne obawy, populacja nie jest w szybkim spadku. Dodatkowo, ptak ten jest wymieniony w Załączniku I CITES, co podkreśla potrzebę jego ochrony.