Kuna domowa

Występowanie i biotop

Występuje w niemal całej Europie oraz w strefie klimatu umiarkowanego Azji, aż po Himalaje i Chiny. W Europie jest spotykana od północnej Danii po zachodnią Hiszpanię i – na południe – po Włochy i niektóre wyspy na Morzu Śródziemnym i Egejskim. W Polsce występuje na całym obszarze kraju, zwykle w okolicach ludzkich siedzib, ruinach, lasach, a także w centrach dużych miast. W stanie Wisconsin w USA zaadaptowała się do warunków naturalnych mała populacja kun domowych, które zostały tam sprowadzone jako zwierzęta domowe.

Charakterystyka

Podobnie jak większość małych łasicowatych charakteryzuje się wydłużonym ciałem i krótkimi nogami. Sierść brązowa, na piersi biała rozwidlona plama; jej rozwidlenia sięgają aż do nasady przednich łap zwierzęcia. Jest to najprostszy sposób odróżnienia kuny domowej od kuny leśnej (Martes martes), która wprawdzie też ma łatę na piersi, ale żółtą i nie rozwidloną. W odróżnieniu od kuny leśnej, kuna domowa ma nagie opuszki palców i stóp.

Rozmiary

• długość ciała: 45-53 cm
• długość ogona: 25-30 cm
• masa ciała: 1,1-1,5 kg (samice nieznacznie mniejsze od samców)

Pożywienie

Żywi się gryzoniami, ptakami i ich jajami, żabami i owadami. Dość duży udział w jej diecie mają owoce. W jaskiniach poluje na nietoperze. W zabudowaniach gospodarskich tępi szczury i myszy, wyrządza jednak również szkody wśród drobiu.

Na wspólnych stanowiskach konkuruje z kuną leśną.

Rozród

Okres rui kamionki przypada na lipiec i sierpień, ciąża przedłużona trwa długo, nawet 9 miesięcy. Ruja dodatkowa przypada na styczeń i luty. Młode rodzą się ślepe, w liczbie od 2 do 8. Ssą mleko ok. 3 miesięcy. Dojrzałość płciową osiągają po 2 latach.

Długość życia

Kuna domowa żyje średnio 8–10 lat. Jej naturalnymi wrogami są wilki, psy i lisy, a także borsuki.

Podgatunki

Wyróżnia się 11 podgatunków kuny domowej:

• M. foina bosniaca
• M. foina bunites
• M. foina foina – kuna domowa
• M. foina intermedia – kuna kaszmirska
• M. foina kozlovi
• M. foina mediterranea
• M. foina milleri
• M. foina nehringi
• M. foina rosanowi
• M. foina syriaca
• M. foina toufoeus

Inne informacje

Wywołuje szkody gospodarcze uszkadzając elementy gumowe, w szczególności przegryzając okablowanie w samochodach.