Fakty o: Long-fingered bat
Długopalczasty nietoperz to fascynujący gatunek, występujący w nadbrzeżnych regionach wokół Morza Śródziemnego oraz zachodnich częściach Iranu. Niestety, jego liczebność maleje, co spowodowało, że od 1988 roku jest klasyfikowany jako "Wrażliwy" w Czerwonej Liście IUCN.
Ten nietoperz średniej wielkości jest łatwo rozpoznawalny dzięki dużym stopom, wyraźnym nozdrzom i ciemnoszaremu futru. Zazwyczaj żyje na terenach podmokłych i w jaskiniach, do wysokości 900 metrów n.p.m., a jego zasięg występowania rozciąga się od Afryki Północnej po część Europy i Azji.
Długopalczaste nietoperze preferują obszary wapienne w pobliżu zbiorników wodnych. Tworzą kolonie liczące nawet do 500 osobników w jaskiniach. Ich dieta składa się głównie z ryb, wodnych owadów i drobnych bezkręgowców. Wykorzystują echolokację do skutecznego polowania nad wodą.
Rozmnażanie odbywa się od sierpnia do późnej zimy. Po okresie ciąży trwającym od sześciu do ośmiu tygodni rodzi się jedno młode, zazwyczaj między połową a końcem czerwca. Niestety, długopalczasty nietoperz boryka się z wieloma zagrożeniami, takimi jak zakłócenia w miejscach schronienia, zmiany w siedliskach i narażenie na pestycydy. Turystyka oraz zakłócenia siedlisk również stanowią istotne ryzyko.
Aby pomóc w ochronie tych nietoperzy, wdrożono różne działania ochronne, zarówno krajowe, jak i międzynarodowe, na mocy Konwencji Bońskiej i Berneńskiej. Praktyczne środki, takie jak instalowanie ogrodzeń wokół kolonii oraz poprawa jakości wody, są stosowane, aby zapobiec dalszym spadkom populacji. Zapewnienie ochrony dróg wodnych i utrzymanie dostępności pożywienia w pobliżu schronień to kluczowe kroki w ochronie długopalczastego nietoperza.