Wenus z Dolních Věstonic

Wenus z Dolních Věstonic to fascynująca ceramiczna figurka nagiej kobiety, datowana na okres między 29 000 a 25 000 p.n.e., co czyni ją jednym z najstarszych znanych ceramicznych artefaktów na świecie. Odkryto ją na stanowisku paleolitycznym w Dolních Věstonicach, położonym w basenie Morawskim niedaleko Brna w Czechach. Statuetka jest znana z wyolbrzymionych cech – dużych piersi, brzucha i bioder – które są uważane za symbol płodności. Jej wysokość wynosi 111 milimetrów, a szerokość 43 milimetry. Figurka została wykonana z gliny wypalanej w niskiej temperaturze.

Wykopaliska w Dolních Věstonicach trwają od 1924 roku, odkrywając nie tylko figurkę Wenus, ale także figury zwierząt i spalone gliniane kule. Wenus została odnaleziona w 1925 roku w warstwie popiołu, rozbita na dwie części. Początkowo eksponowana w Muzeum Morawskim w Brnie, obecnie jest starannie chroniona i tylko okazjonalnie wystawiana. Była również prezentowana w różnych muzeach, w tym w Muzeum Narodowym w Pradze.

Jednym z najbardziej intrygujących odkryć jest odcisk palca na powierzchni figurki, który według badań należy do dziecka w wieku od 7 do 15 lat. Sugeruje to, że dzieci mogły być zaangażowane w tworzenie takich artefaktów. Chociaż tożsamość dziecka pozostaje nieznana, ten szczegół dodaje ludzki wymiar do tego starożytnego artefaktu.

Naukowcy nadal badają Wenus z Dolních Věstonic, dostarczając cennych informacji na temat sztuki i kultury starożytnej Europy Środkowej.