Żaba wodna

Żaba jadalna, znana także jako żaba wodna lub zielona, jest powszechnie spotykana w Europie. We Francji cieszy się szczególną popularnością w kuchni, zwłaszcza w formie żabich udek. Samice żab zazwyczaj mierzą od 5 do 9 cm, podczas gdy samce są nieco większe, osiągając długość od 6 do 11 cm.

Te żaby są rodzimymi mieszkańcami Europy, a ich habitat rozciąga się od północnej Francji po zachodnią Rosję oraz od Estonii i Danii aż po Bułgarię i północne Włochy. Wprowadzono je również do Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. Ich naturalny zasięg obejmuje podobny obszar jak zasięg innego gatunku żaby, Pelophylax lessonae.

Interesującym aspektem tych żab jest ich unikalny sposób rozmnażania, znany jako hybrydogeneza. Żaba jadalna, naukowo nazwana Pelophylax kl. esculentus, jest płodną hybrydą żaby jeziorkowej (Pelophylax lessonae) i żaby śmieszki (Pelophylax ridibundus). W hybrydogenezie hybrydy eliminują genom jednego z rodziców podczas tworzenia komórek rozrodczych. Aby kontynuować swój gatunek, te hybrydy zazwyczaj krzyżują się z jednym z oryginalnych gatunków rodzicielskich żyjących w pobliżu.

W systemie zwanym systemem L-E, żaby jadalne (RE) produkują komórki rozrodcze żaby śmieszki (R) i krzyżują się z żabami jeziorkowymi (L). Ten mechanizm oznacza, że potrzebują innego gatunku do rozmnażania, co określa się terminem "klepton", stąd "kl." w ich naukowej nazwie.

Istnieją również populacje, w których występują jedynie hybrydy, zarówno diploidalne (LR), jak i triploidalne (LLR lub LRR). W takich populacjach hybrydy diploidalne mogą produkować zarówno haploidalne, jak i diploidalne komórki rozrodcze, które są niezbędne do powstania triploidów, co zapewnia kontynuację ich unikalnej linii genetycznej.