Trehøje Mols, Park Narodowy Mols Bjerge

Trehøje to duński punkt widokowy z widokiem na morze w kierunku wschodnim, południowym i zachodnim, położony w Parku Narodowym Mols Bjerge na półwyspie Djursland pomiędzy Danią a Szwecją. Trzy duże kurhany z epoki brązu, położone blisko siebie na wysokości 127 metrów nad morzem, dały nazwę temu miejscu, w którym znajduje się grupa 22 kurhanów. "Trehøje", czyli trzy kurhany, to jeden z czterech głównych punktów widokowych na wzgórzach Mols, z których każdy ma na szczycie kurhan. Pozostałe to Ellemandsbjerg, Stabelhøje i Agri Baunehøj.

Widok z Trehøje obejmuje wschodnie wybrzeże kontynentalnej Jutlandii, wyspy Samsø, Tunø i Hjelm, a także pagórkowaty krajobraz Mols Bjerge, w tym półwysep Helgenæs. W oddali widać także fragmenty południowej części Djursland oraz miasta Aarhus i Ebeltoft. Z trzech kurhanów można spojrzeć na zatoki Knebel, Begtrup, Aarhus i Ebeltoft, a także na południowe odcinki cieśniny Kattegat, morza między Danią a Szwecją.

Trzy kurhany mają wysokość od pięciu do sześciu metrów, a każdy z nich zbudowany jest z około 650 000 kawałków wykopanej trawy. Odpowiada to 7 hektarom ziemi, z której zdarto darń dla każdego kurhanu. Jest to pracochłonne przedsięwzięcie, które stanowiło część budowy 60 000 kurhanów z epoki brązu zarejestrowanych w Danii. Obliczono, że w Danii we wczesnej epoce brązu budowano od 100 do 150 kurhanów rocznie. Wysiłek ten wskazuje na silne, jednorodne i zorganizowane poszukiwania religijne w odległej cywilizacji przedchrześcijańskiej.

Roślinność na otwartych terenach wokół Trehřje składa się głównie z trawy kłosowej. Jest to smukła trawa, która w lipcu i sierpniu tworzy pofalowaną czerwono-fioletową powierzchnię, a w zimowym słońcu jest złocista, usiana ciemniejszymi krzewami morwy. Tu i ówdzie można dostrzec pozostałości wąskich, zakrzywionych pól o szerokości 8-15 metrów, pochodzących z czasów średniowiecza. Pola te powstawały, gdy rolnicy przeważnie wyorywali bruzdy w kierunku środka pola. Być może miało to na celu stworzenie konturu odprowadzającego stojącą wodę na boki pola.

Obecnie ukierunkowana architektura krajobrazu stanowi podstawę kształtowania się otwartych równinnych łąk otaczających Trehøje, a także innych części chronionych wzgórz Mols Bjerge. Wzrost drzew, które w przeciwnym razie zajęłyby teren, jest ograniczany częściowo poprzez wypas owiec, kóz, bydła i koni, a częściowo poprzez wycinkę nowych drzew oraz wycinkę zadrzewionych obszarów.

Ubogie w składniki odżywcze krajobrazy podobne do tych, które występują na polach uprawnych, stanowią cel w zakresie kształtowania krajobrazu tego obszaru. Taki typ krajobrazu pojawił się naturalnie w średniowieczu, prawdopodobnie z powodu intensywnego wypasu i wielokrotnego sianokosów na polach uprawnych, połączonego z nieprzynoszeniem takiej samej ilości składników odżywczych w postaci obornika, jaka została zabrana, zgodnie z pewną teorią. W niektórych opisach powstawania zubożonej roślinności wokół Trehøje nie wspomina się o czynniku erozyjnym w postaci wiatru, który może usuwać żyzne składniki odżywcze z wierzchniej warstwy gleby - mimo że w średniowieczu był to decydujący czynnik zubożający okoliczne grunty na Djursland.

Jednym z powodów, dla których preferuje się krajobraz typowy, jest upodobnienie Wzgórz Mols do bezleśnych równin tundry, które pozostały po wycofaniu się lądolodu po ostatniej epoce lodowcowej plus 10 000 lat temu, zanim Dania pokryła się lasem. Innym celem takiego zagospodarowania terenu jest stworzenie siedlisk dla zoologii, w tym owadów, które są rzadkością w innych częściach Danii. Ponadto bezleśne tereny otwarte są przyjazne dla zwiedzających, dając możliwość spacerów i jazdy na rowerze po ścieżkach i drogach szutrowych otaczających Trehøje, a także w pozostałej części pagórkowatego Mols Bjerge.