Langdos, Thisted

Langdos, dawniej także Langdaas to największy kopiec grobowy z epoki brązu w Danii, położony w Thisted na Jutlandii. Kopiec grobowy ma 140 metrów długości i został zbudowany między 1800 a 1000 rokiem p.n.e. Jednak według danych duńskiego ministerstwa kultury jest to kopiec z epoki kamiennej, datowany na okres od 3950 do 2800 r. p.n.e.

Część kurhanu została zniszczona w latach 80. XIX w. w wyniku wydobycia żwiru, a także nieznacznie przez niemiecki Wehrmacht podczas okupacji Danii. Najbardziej wysunięta na zachód piąta część kurhanu od ponad 100 lat jest przecięta przez drogę i zaorana, a w 1960 r. część ta została wykopana i poświęcona na teren willowy.

Człowiek z Langdos" był niegdyś uważany za olbrzyma mieszkającego w kurhanie. Innym duńskim określeniem kopca pogrzebowego jest kæmpehøj, czyli "wzgórze olbrzyma". Do ok. 1900 r. w okolicach Wielkanocy, dzieci wbijały w kopiec szpilki, a następnie bawiły się wokół niego. Podczas wykopalisk w 1960 r. we wschodniej, nienaruszonej części znaleziono komorę grobową z fibulami z brązu, co pozwala datować kopiec na starszą epokę brązu, ale także średniowieczne naczynia gliniane, wskazujące na to, że do niedawna składano tu ofiary.