Sieweczka obrożna

Sieweczka obrożna, znana również jako sieweczka, to mały, uroczy ptak zamieszkujący arktyczne obszary Eurazji. Nazwa "Charadrius" wywodzi się z późnej łaciny oraz starożytnej greki i odnosi się do ptaków typowo występujących w wąwozach oraz dolinach rzecznych.

Dorosłe sieweczki obrożne mierzą około 17-19,5 cm długości. Mają szaro-brązowy grzbiet i skrzydła, biały brzuch i charakterystyczny czarny pasek na szyi. Na głowie mają brązową czapeczkę, białe czoło i wyrazistą czarną maskę wokół oczu. Młode osobniki mają bledsze upierzenie i brakuje im pełnych oznaczeń, jakie posiadają dorosłe ptaki.

Ptaki te preferują otwarte tereny do lęgów, często wybierając plaże lub równiny w północnej Eurosyberii oraz arktycznych rejonach północno-wschodniej Kanady. Gniazdują bezpośrednio na ziemi w miejscach z rzadką roślinnością. Jako ptaki wędrowne, sieweczki obrożne migrują na wybrzeża Afryki, aby tam spędzić zimę. Kiedy zbliża się drapieżnik, dorosłe często udają ranne, aby odciągnąć niebezpieczeństwo od swoich gniazd.

Sieweczki obrożne mają urozmaiconą dietę, składającą się z owadów, skorupiaków i robaków. Żerują wzrokowo, najczęściej na plażach, płyciznach pływowych i polach. Istnieją trzy podgatunki sieweczki obrożnej, które różnią się nieco wielkością i kolorem grzbietu. Te podgatunki mają często nakładające się zasięgi i są chronione w ramach Porozumienia o ochronie wędrownych ptaków wodnych Afryki i Eurazji (AEWA).