Stygian owl

Sowa Styksowa to fascynujący ptak średniej wielkości, rozpoznawalny dzięki ciemnym, matowym piórom, uderzającym żółtym oczom oraz charakterystycznemu czarnemu dziobowi. Ma ciemną tarczę twarzową i białe brwi, które nadają jej unikalny wygląd. Spód ciała sowy jest jasnobrązowy z ciemnymi brązowymi pręgami, natomiast górne partie mają jasnobrązowe pręgi na ciemniejszym tle. Nazwa "sowa Styksowa" pochodzi od rzeki Styks z mitologii greckiej, która symbolizowała ciemność i ponurość.

Siedlisko tej sowy jest dość zróżnicowane. Sowa Styksowa występuje zarówno w lasach liściastych, jak i iglastych, a także na otwartych terenach z rozproszonymi kępami drzew. Żyje na wysokościach od poziomu morza do 3100 metrów nad poziomem morza. Co do pożywienia, sowa Styksowa jest nocnym łowcą, polującym na różnorodne zwierzęta, w tym ptaki, małe ssaki, gady, płazy, skorupiaki oraz owady.

W sezonie lęgowym sowa Styksowa zazwyczaj składa dwa jaja w gniazdach zbudowanych z patyków, które pierwotnie zostały opuszczone przez inne ptaki. Czasami gniazduje nawet na ziemi, podobnie jak sowa błotna. Chociaż ten gatunek globalnie nie jest uważany za zagrożony, jego status populacji może się różnić w zależności od regionu. Sowa Styksowa występuje głównie w Ameryce Południowej, części Ameryki Środkowej, na Karaibach, Kubie i Hispanioli. Sporadycznie była również spotykana w Teksasie i na Florydzie, choć takie obserwacje są rzadkie.