Behbeit El Hagar, Al-Mansura

Behbeit El Hagar jest stanowiskiem archeologicznym w Dolnym Egipcie, które zawiera pozostałości starożytnej egipskiej świątyni bogini Izydy, znanej jako Iseion. Stanowisko leży wzdłuż odnogi Nilu w Damietcie, 7 kilometrów na północny wschód od Sebennytos i 8 kilometrów na zachód od Mansoury. W czasach starożytnych była to część prowincji Sebennytos, dwunastej prowincji Dolnego Egiptu. Starożytne teksty egipskie wspominają o tym miejscu już w czasach Nowego Państwa, ale być może było to po prostu odgałęzienie Sebennytos, a nie pełnoprawne miasto.

Źródła już z Tekstów Piramid z okresu V dynastii wskazują, że Izyda była związana z regionem Sebennytos, a ona sama i jej kult mogły się tam wywodzić. Jednak główne świątynie nie były jej poświęcone aż do czasów trzydziestej dynastii, kiedy to rozpoczęto budowę jej świątyń w Philae i w Behbeit El Hagar. Obydwie świątynie stały równolegle do siebie, przy czym Filae służyła jako główny ośrodek kultu Izydy w Górnym Egipcie, a Behbeit El Hagar jako jej dolnoegipski odpowiednik.

Budowę Iseionu rozpoczęto za panowania Nektanebo II, a ukończono za panowania Ptolemeusza III. Podczas gdy większość egipskich świątyń budowano głównie z wapienia lub piaskowca, a twardsze kamienie, takie jak granit, wykorzystywano tylko do pojedynczych elementów, takich jak posągi, obeliski czy odrzwia, świątynia w Behbeit El Hagar została zbudowana w całości z granitu. Świątynia została zburzona w pewnym momencie, prawdopodobnie w czasach starożytnych, w wyniku trzęsienia ziemi lub usunięcia kamienia, który miał służyć jako materiał budowlany. Do dziś pozostały tam tylko rozrzucone bloki.