Temple of Dakka

Ad-Dakka była miejscowością w Dolnej Nubii. Znajduje się tam grecko-rzymska świątynia Dakka, poświęcona Thothowi, bogu mądrości ze starożytnego panteonu egipskiego. Świątynia była początkowo małym, jednopokojowym sanktuarium lub kaplicą, której budowę rozpoczął w III w. p.n.e. meroicki król Arqamani we współpracy z Ptolemeuszem IV, który dobudował przedsionek i bramę. Ptolemeusz IX "następnie powiększył świątynię, dodając pronaos z dwoma rzędami prawdopodobnie trzech kolumn". W okresie rzymskim cesarze August i Tyberiusz jeszcze bardziej powiększyli budowlę, "dodając z tyłu drugie sanktuarium oraz wewnętrzne i zewnętrzne mury ogrodzenia z dużym pylonem. W sanktuarium znajdował się granitowy naos". Świątynia w Dakce została przekształcona przez Rzymian w twierdzę świątynną i otoczona kamiennym murem o długości 270 na 444 metry, z wejściem wzdłuż Nilu.

Duży dromos prowadzi do pylonu, który stanowił wejście do świątyni. Każda z wież pylonu jest ozdobiona płaskorzeźbą i zawiera liczne graffiti odwiedzających, głównie w języku greckim, ale także w pismach demotycznych i meroickich. W naos świątyni Dakka wyrzeźbione są płaskorzeźby krów złożonych w darze bogu Thothowi. Świątynia w Dakce była podobna architektonicznie do świątyni w Wadi es-Sebua, ale nie posiadała przedniego dziedzińca ze sfinksami, jednak jej 12-metrowy pylon jest w niemal idealnym stanie. Od pylonu świątyni do tarasu kultowego nad Nilem prowadziło 55-metrowe podejście procesyjne. W okresie chrześcijaństwa w Egipcie fasada pronaosu została przebudowana na kościół, a chrześcijańskie malowidła były tu widoczne jeszcze w XX wieku, zanim świątynię pochłonęły wylewy Nilu.

Świątynia Dakka zawaliła się w latach 1908-1909, a następnie została odbudowana przez Alessandro Barsantiego.