Ibrahimiya Canal, Asjut

Kanał Ibrahimiyah to kanał irygacyjny w Egipcie zbudowany w 1873 roku. Była to najważniejsza praca publiczna wykonana w ramach nowo utworzonego Ministerstwa Robót Publicznych. Zbudowano go za panowania Ismaila Paszy, który był khediwem Egiptu. Zlecił ją Bahgat Pasza, minister robót publicznych, który zaprojektował ją przede wszystkim w celu zapewnienia wieloletniego nawadniania cukrowni Khedivial w Środkowym Egipcie. Kanał dostarczał wodę do nawadniania wieloletniego dla 580 000 akrów i do nawadniania powodziowego dla kolejnych 420 000 akrów. Przepływ wody w kanale wahał się od 30 do 80 metrów sześciennych na sekundę latem i od 500 do 900 metrów sześciennych na sekundę podczas powodzi. Kanał, mający swój początek na lewym brzegu Nilu, w Assiut, biegnie na północ przez 60 kilometrów, a następnie w Dairut dzieli się na dwie główne odnogi: jedna z nich to kanał Bahr Yussef, a druga to właściwy kanał Ibrahimiyah.

Ten liczący 350 km długości kanał, będący bez wątpienia jednym z największych sztucznych kanałów na świecie, wypływał z Nilu bez żadnych jazów czy wlotów do rzeki. Sir William Willcocks, słynny brytyjski inżynier budowlany, zbudował zaporę w Assiut w 1901 r. aby zapewnić lepszą kontrolę odpływu wody.

Mimo że w południowej części kanału wybudowano śluzy, po Dairut nie da się pływać, ponieważ kanał został zaprojektowany wyłącznie do celów irygacyjnych. Kanał Ibrahimya, z wyjątkiem kilku miejsc, gdzie biegnie wzdłuż fragmentów dawnych kanałów, płynie równolegle do Nilu i nie dzieli go od rzeki odległość większa niż 4-5 kilometrów.