Fakty o: Głuptak maskowy
Maskonur białobrzuchy, inaczej zwany maskonurem błękitnym lub głuptakiem maskowym, to wyjątkowy ptak morski z rodziny głuptakowatych (Sulidae), do której należą głuptaki. Został po raz pierwszy opisany przez francuskiego przyrodnika René-Primevère Lesson w 1831 roku. Ten ptak jest jednym z sześciu gatunków głuptaków z rodzaju Sula. Dzięki swojemu białemu ciału, czarnym skrzydłom i ogonowi oraz charakterystycznej ciemnej masce na twarzy, maskonura białobrzuchego trudno przeoczyć. Jest również największym z głuptaków, osiągającym 75 do 85 cm długości. Można go spotkać w tropikalnych oceanach, z wyłączeniem wschodniego Atlantyku i wschodniego Pacyfiku, gdzie jego miejsce zajmuje maskonur Nazca.
Maskonury białobrzuche preferują gniazdowanie na odległych wyspach i atolach blisko głębokich wód. Ich kolonie lęgowe są fascynujące do obserwacji, zwłaszcza podczas pokazów terytorialnych i rytuałów zalotów. Zazwyczaj samica składa dwa jaja, z których zwykle przeżywa tylko jedno pisklę, często dlatego, że starsze rodzeństwo eliminuje konkurencję. Te ptaki są ekspertami w nurkowaniu, skacząc do wody, aby złapać latające ryby.
Niestety, populacje maskonurów białobrzuchych maleją, ale nadal są klasyfikowane jako gatunek najmniejszej troski przez IUCN. Na przestrzeni lat ten gatunek przeszedł kilka zmian nazw i jest rozpoznawany w różnych podgatunkach. Jego najbliższy krewny, maskonur Nazca, miał wspólnego przodka z nim około 0,8 do 1,1 miliona lat temu. W zależności od regionu maskonury białobrzuche mogą różnić się wielkością, co pozwala wyróżnić je jako oddzielne podgatunki.
Te ptaki morskie są znane ze swoich umiejętności nurkowania, osiągając głębokości do 3 metrów, aby złapać ryby. Jednakże stoją przed wieloma zagrożeniami, w tym drapieżnikami, takimi jak mewy, kleszcze i zdziczałe koty, a także działalnością człowieka, taką jak polowania i niszczenie siedlisk. Podejmowane są wysiłki ochronne, aby chronić ich kolonie lęgowe i rozwiązywać problemy związane z zmianami klimatycznymi i przełowieniem, które wpływają na ich zasoby żywnościowe.