Kusacz czarnogłowy

Mały kusacz jest ptakiem endemicznym dla Ameryki Środkowej i Południowej, należącym do rodzaju Crypturellus, co w tłumaczeniu z łaciny i greki oznacza "mały ukryty ogon". Ten ptak jest jednym z 21 gatunków w swoim rodzaju i należy do rodziny Tinamidae – grupy ptaków, które potrafią latać, ale nie są w tym szczególnie biegłe. Małe kusacze można spotkać w różnych krajach, takich jak Meksyk, Kolumbia, Ekwador i Brazylia.

Te ptaki zazwyczaj bytują w tropikalnych nizinnych lasach, wzdłuż brzegów rzek oraz w zaroślach, na wysokościach do 2000 metrów nad poziomem morza. Znane są z tego, że są dość skryte, komunikują się wolnymi gwizdami i preferują dietę składającą się z nasion, jagód i owadów. Od maja do października, czyli w okresie lęgowym, mały kusacz składa ciemnofioletowe jaja. Co ciekawe, to samiec zajmuje się ich inkubacją. Pisklęta są zagniazdownikami, co oznacza, że zaraz po wykluciu są aktywne i samodzielne.

Mały kusacz jest nieśmiałym i samotnym ptakiem, łatwo rozpoznawalnym dzięki swoim niewielkim rozmiarom, jednolitym ciemnoszarym piórom oraz białawemu gardłu. Samice zazwyczaj mają jaśniejszy, rdzawobrązowy spód ciała w porównaniu do samców. Mimo iż mają tendencję do unikania ludzi, mały kusacz nie jest uważany za gatunek zagrożony. Według IUCN jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski, z szerokim zakresem siedlisk obejmującym około 9 500 000 kilometrów kwadratowych.