Fakty o: Płetwal czerniakowy
Płetwal czerniakowy lub sejwal – gatunek ssaka z rodziny płetwalowatych, największy fałdowiec po płetwalu błękitnym i finwalu. Zwierzęta te są rzadko obserwowane, gdyż zwykle trzymają się otwartego oceanu. Wędrują zazwyczaj w małych grupach od dwóch do sześciu osobników, choć na żerowiskach znajduje się często większe stada. Sejwale wzbudziły zainteresowanie wielorybników w latach 60. i 70. XX w, w wyniku czego ich populacja została znacznie przetrzebiona. W oceanach żyje około 55 tys. osobników.
Występowanie
Większość oceanów od strefy tropikalnej do subtropikalnej, preferuje umiarkowane wody pelagiczne.
Nazewnictwo
W polskiej literaturze zoologicznej gatunek Balaenoptera borealis był oznaczany nazwą „sejwal”. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” aby uniknąć wrażenia że takson ten należy do innego rodzaju, gatunkowi nadano nazwę „płetwal czerniakowy”, jako przynależnego do rodzaju płetwal (Balaenoptera).
Charakterystyka
- Długość
- Samice ok. 14 m, samce ok. 13,5 m (największy znany 21 m).
- Masa ciała
- Do 45 ton.
- Ubarwienie
- Ciemno–błękitnoszare.
- Pożywienie
- Widłonogi, obunogi, szczętki, małe ryby, głowonogi.
- Dojrzałość płciowa
- Po przekroczeniu przez samice 13,4 m, samce – 12,8 m.
- Rozród
- Samice sejwala rodzą młode co 2 lata. Ciąża trwa około roku. Noworodek mierzący około 4.5 m długości rodzi się ogonem do przodu. Przez ponad 5 miesięcy jest karmiony mlekiem o bardzo dużej zawartości tłuszczu. Mleko jest wytwarzane w płaskich gruczołach mlecznych, ukrytych w skórnej kieszeni i wstrzykiwane pod ciśnieniem prosto do gardła młodego sejwala. Dzięki temu prawie nie miesza się ono z wodą morską, ponadto jego straty są minimalne, mimo że przekształcony pysk młodego, niezbyt nadający się od ssania, pozostaje nie zamknięty. Dojrzałość płciową sejwale uzyskują w 8-9 roku życia.
Peru