Gacek brunatny

Borowiec wielkouchy, znany również jako borowiec zwyczajny, to mały nietoperz owadożerny występujący w całej Eurazji. Pod względem wyglądu przypomina borowca szarego, który został uznany za odrębny gatunek dopiero w latach 60. XX wieku. Dorosłe borowce wielkouche charakteryzują się długimi uszami oraz długością ciała wynoszącą 4,5-4,8 cm, przy czym same uszy mierzą 3,3-3,9 cm. W przeciwieństwie do niektórych swoich kuzynów nie są najszybszymi lotnikami.

Te nietoperze są szeroko rozpowszechnione w Europie, choć omijają niektóre rejony Grecji, południowych Włoch i południowej Hiszpanii. Można je znaleźć aż po Ural i Kaukaz na wschodzie. Preferują zakładanie schronień w budynkach, drzewach, skrzynkach dla nietoperzy oraz jaskiniach, z których wylatują około godzinę po zachodzie słońca. Ich główną dietę stanowią ćmy, a w poszukiwaniu zdobyczy bardziej polegają na swoich dużych oczach i uszach niż na echolokacji.

Choć używają echolokacji do polowania, z częstotliwościami w zakresie od 27 do 56 kHz i największą energią przy 35 kHz, borowce wielkouche posiadają unikalną zdolność polowania za pomocą wyostrzonego słuchu. Jest to szczególnie przydatne, ponieważ niektóre gatunki ciem potrafią słyszeć echolokacyjne sygnały i unikać nietoperzy. Badania wykazały, że te nietoperze są w stanie wykrywać zdobycz wizualnie w zatłoczonym środowisku, korzystając z pasywnego nasłuchiwania oraz wskazówek wzrokowych, aby złapać swoje posiłki.