Koziorożec abisyński

Walia ibex, znany również jako koziorożec abisyński, to fascynujący i zagrożony gatunek, pochodzący z majestatycznych gór Semien w Etiopii. Często uważa się go za podgatunek koziorożca alpejskiego. Te unikalne zwierzęta stoją przed poważnymi wyzwaniami. Obecnie na wolności pozostało tylko około 500 osobników Walia ibex, głównie z powodu utraty siedlisk, kłusownictwa i ograniczonego zasięgu występowania.

Drapieżniki również stanowią zagrożenie dla Walia ibex. Dorosłe osobniki są głównie narażone na ataki hien, podczas gdy młodsze padają ofiarą lisów i dzikich kotów.

Pod względem wyglądu Walia ibex są bardzo charakterystyczne. Mają sierść w kolorach od czekoladowo-brązowego do kasztanowo-brązowego. Samce są większe, ważą od 80 do 125 kg i są łatwo rozpoznawalne dzięki imponującym, zakrzywionym do tyłu rogom. Samice również mają rogi, ale są one krótsze i cieńsze. Te koziorożce zazwyczaj żyją w stadach, choć starsze samce często wybierają samotność, dołączając do stada tylko w okresie rozrodczym.

Okres rozrodczy Walia ibex przypada na późną jesień i wczesną zimę. Samice zazwyczaj rodzą jedno lub dwa młode na wiosnę. Walia ibex preferuje strome, skaliste klify na wysokościach od 2500 do 4500 metrów. Ich dieta obejmuje różnorodną roślinność, taką jak krzewy, zioła, porosty i trawy.

Pomimo swojej zdolności do adaptacji, Walia ibex nadal stoi przed licznymi zagrożeniami. Utrata siedlisk, polowania, wypas bydła i budowa dróg stanowią poważne zagrożenie dla ich przetrwania. Utworzenie Parku Narodowego Semien zapewniło Walia ibex niezbędne schronienie, ale potrzebne są dalsze wysiłki na rzecz ich ochrony. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia Walia ibex jako gatunek narażony i sugeruje utworzenie programu hodowli w niewoli, aby pomóc zwiększyć ich liczebność.