Philippine long-tailed macaque

Filipińska makaka długonoga, będąca podgatunkiem makaka krabożernego, jest rodzima dla Filipin. Lokalne nazewnictwo obejmuje określenia takie jak "matching" lub "matsing", używane w różnych językach filipińskich. Te małpy można spotkać w lasach kraju, szczególnie w obszarach namorzynowych, na wyspach takich jak Palawan, Visayas i Mindanao.

Makaki te, znane naukowo jako Macaca fuscata philippinensis, charakteryzują się czerwonawo-brązową sierścią. Zwykle mają ogon o długości od 50 do 60 cm i osiągają wysokość około 40-50 cm. Samce zwykle ważą od 4 do 8 kg, podczas gdy samice są lżejsze, ważąc około 3-4 kg. Dla porównania, mają wielkość zbliżoną do domowego kota.

Można je spotkać na głównych filipińskich wyspach takich jak Luzon, Visayas i Mindanao. Co ciekawe, skamieniałości tych makaków znaleziono na Palawanie wraz ze szczątkami innych zwierząt, takich jak jelenie, świnie, tygrysy i różne gady. Jeszcze bardziej fascynujące jest to, że skamieniałości te odkryto obok wczesnych artefaktów ludzkich, takich jak narzędzia kamienne i dowody użycia ognia, co sugeruje interakcje między ludźmi a tymi zwierzętami w czasach prehistorycznych.

Ponadto badania molekularne sugerują, że Palawan mógł być połączony z Borneo w okresach zlodowacenia, co wyjaśnia pewne wspólne cechy fauny obu regionów.