Łęczak

Brodziec pławny to mały, uroczy ptak z rodziny bekasowatych (Scolopacidae) i najmniejszy spośród brodźców. Jedną z jego charakterystycznych cech są długie nogi. Naukowa nazwa tego ptaka, Tringa glareola, ma ciekawe pochodzenie: "Tringa" pochodzi od greckiego słowa oznaczającego brodźca wielkości drozda z białym kuprem, natomiast "glareola" wywodzi się z łacińskiego słowa oznaczającego żwir.

Ten niewielki ptak jest często mylony z jego krewnymi, brodźcem samotnym i brodźcem piskliwym. Jednak jest bliżej spokrewniony z krwawodziobem i brodźcem śniadym. Można go rozpoznać po brązowym grzbiecie, żółtawych nogach i mniej wyraźnym białym kuprem.

Brodziec pławny gniazduje na subarktycznych mokradłach Europy, a następnie odbywa imponują migrację do cieplejszych rejonów, takich jak Afryka, Azja Południowa i Australia na okres zimowy. Zdarza się, że ptaki te docierają nawet do Hawajów i Wysp Marshalla. Żywią się głównie owadami i innymi drobnymi stworzeniami, gniazdując na ziemi, a czasem wykorzystując stare gniazda pozostawione przez inne ptaki.

Podczas migracji brodźce pławne można zobaczyć żerujące w słodkowodnych siedliskach, gdzie sondają wodę lub błoto w poszukiwaniu pożywienia. Pierzą się w różnych porach roku, co wpływa na ich zdolności lotne, zależnie od wieku.

Gatunek jest chroniony na mocy Porozumienia o ochronie wędrownych ptaków wodnych Afryki i Eurazji (AEWA). Na szczęście brodziec pławny nie jest obecnie zagrożony i znajduje się w grupie gatunków najmniejszej troski według IUCN, dzięki szerokiemu zasięgowi występowania.