Fort de l'Infernet

Fort de l'Infernet to kompleks fortyfikacji w pobliżu Briançon w Alpach Francuskich. Został zbudowany jako część systemu fortyfikacji Séré de Rivières w latach 1876-78 w celu obrony Francji przed inwazją z Włoch. Widać z niego dolinę rzeki Durance oraz położony bliżej Włoch Fort du Gondran. Zbudowany na wysokości 2380 m n.p.m. fort był dostępny za pomocą tramwaju powietrznego, który łączył się ze starszym fortem Randouillet, położonym na niższej wysokości. Był to ostatni francuski fort zbudowany z kamienia ciosanego.

Budowa fortu wymagała zniwelowania wierzchołka góry, co spowodowało osunięcia ziemi.

210-osobowy garnizon obsługiwał uzbrojenie składające się z siedmiu dział 138 mm, pięciu dział 155 mm, dwóch moździerzy 220 mm, dwóch moździerzy 150 mm i sześciu kolejnych dział 138 mm w oddzielnej baterii. Większość uzbrojenia umieszczono na kawalerii lub platformie działowej na szczycie murowanych baraków. Garnizon mieścił się w dwóch barakach na nieco niższych wysokościach, La Cochette i La Seyte, a część całego kontyngentu była rotacyjnie przenoszona do fortu na czas służby. Tramwaj powietrzny był napędzany siłą mułów.

W 1940 roku fort był obsadzony jako fortyfikacja zapasowa dla fortyfikacji Linii Alpejskiej w ramach programu Linii Maginota. 21 i 23 czerwca 1940 roku został zbombardowany przez moździerze z Fortu Chaberton. Odpowiedziały moździerze polowe 280 mm umieszczone w Infernet, uciszając włoską baterię.