Goryl

Zasięg występowania i biotop

Zamieszkują lasy strefy równikowej w Afryce Środkowej, w dwóch obszarach wyraźnie oddzielonych przez rzekę Kongo. Wschodni obszar – położony w centralnej części kontynentu – obejmuje wschodnią część Demokratycznej Republiki Konga, Ugandę i Rwandę. Zachodni obszar występowania goryli to Nigeria, Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Gwinea Równikowa, Gabon, Kongo, Angola i zachodnie krańce Demokratycznej Republiki Konga.

Poszczególne populacje goryli zamieszkują różnorodne siedliska od bagien i terenów nizinnych po górskie lasy na wysokości 1600 m n.p.m. (goryle nizinne) i 2200-4200 m n.p.m. (goryle górskie).

Zamieszkuje lasy tropikalne.

Nazwa

Pierwszy naukowy opis goryla na podstawie osobników pozyskanych w Liberii (goryl zachodni) sporządził w 1847 roku amerykański lekarz i misjonarz Thomas S. Savage nadając mu nazwę Troglodytes gorilla. Nazwa gatunkowa pochodziła od greckiego słowa Gorillai ("plemię owłosionych kobiet") nazwane przez Hannona, kartagińskiego żeglarza, który przypuszczalnie przybył (około 480 p.n.e.) na obszar dzisiejszego Sierra Leone.

Klasyfikacja

W 1852 I. Geoffroy Saint-Hilaire przeniósł gatunek do nowego rodzaju Gorilla. Od 1993 klasyfikacja systematyczna goryli ulegała znacznym zmianom. Początkowo dla gatunku Gorilla gorilla wyróżniano dwa podgatunki: Gorilla gorilla gorilla i Gorilla gorilla beringei określane odpowiednio jako goryl nizinny i goryl górski. Dalsze badania prowadzone systematycznie od 1959. wykazały, że oddzielone od siebie odległością ok. 1000 km populacje określane jako zachodnia i wschodnia różnią się znacznie nie tylko od siebie, ale również wewnątrz siebie. Różnice geograficzne i morfologiczne spowodowały wydzielenie dwóch odrębnych gatunków, a wśród nich czterech podgatunków nazwanych odpowiednio do lokalizacji geograficznej i zajmowanego siedliska:

Prawdopodobnie taka klasyfikacja nie utrzyma się długo, ponieważ prymatolodzy badający populacje goryli górskich sugerują potrzebę wydzielenia trzeciego podgatunku występującego w Bwindi Impenetrable National Park w Ugandzie.

Charakterystyka

Dorosły srebrnogrzbiety samiec osiąga przeciętnie 1,65-1,75 m wzrostu i masę 160-200 kg, samica jest zwykle o połowę mniejsza, osiąga średnio ok. 1,4 m wysokość i masę 60-100 kg. Okazjonalnie samce osiągają ponad 183 cm wysokości i 225 kg wagi (rekord na wolności). Jednak w niewoli notowano samce o wadze 270 kg. Goryle mają silnie prognatyczną część twarzową, ich żuchwa wystaje dalej na zewnątrz niż szczęka.

Ciąża trwa 8,5 miesiąca, a odstęp między kolejnymi ciążami to zazwyczaj ok. 3 do 4 lat. Młode pozostaje przy matce przez 3-4 lata. Samice osiągają dojrzałość pomiędzy 10 a 12 rokiem życia (wcześniej w niewoli); z kolei samce później 11–13 lat. W naturalnych warunkach żyją 30-40 lat a w niewoli do 50 lat. W Filadelfijskim zoo goryl Massa ustanowił rekord długowieczności – żył 54 lata.

Chociaż goryl swoją budową jest przystosowany do życia nadrzewnego, tylko młode lekkie osobniki spędzają większość czasu na drzewach. Dorosłe prowadzą głównie naziemny tryb życia. Poruszają się po ziemi, opierając się na kostkach wierzchu dłoni. Przez krótki czas mogą przyjmować postawę dwunożną.

Prawie wszystkie goryle mają tę samą grupę krwi (B), tak jak ludzie, mają indywidualne odciski palca.

Tryb życia

Prowadzą spokojny tryb życia spędzając większość czasu w grupach rodzinnych, które przemieszczają się po terytorium o powierzchni 5-30 km². Noc spędzają w legowisku z liści i gałęzi. Żerują rano i po południu, odpoczywając w nocy i około południa. Tryb życia i dieta różnią się u poszczególnych podgatunków. Goryle potrafią wykorzystywać kamienie jako proste narzędzia służące do rozbijania łupin orzechów.

Pokarm

Goryle są zwierzętami roślinożernymi, zjadają owoce, liście, pędy, kiełki, korzenie, korę oraz sporadycznie – owady, które składają się na 1–2% ich diety. Występuje u nich koprofagia pozwalająca na zwiększenie wykorzystania pokarmu. W odchodach goryli odnaleziono ślady DNA dujkerów i małp, co wskazuje, że goryle od czasu do czasu mogą żywić się również kręgowcami. Hipoteza ta pozostaje jednak spekulacją, ponieważ dotąd nie zaobserwowano takiego zachowania.

Status ochronny

Obydwa gatunki goryla są gatunkami zagrożonymi wyginięciem, przy czym zagrożenie dla G. b. beringei, G. b. diehli i populacji Bwindi uznano za krytyczne.

Ciekawostki

Goryl jest w stanie podnieść ciężar o masie 980 kg.

W Port Lympne Wild Animal Park w Kent, w Anglii, żyje goryl Ambam, który nauczył się chodzenia w postawie wyprostowanej.

Gorylem w przenośni nazywany jest ochroniarz.