Wodnokanczyl afrykański

Występowanie

Zachodnia Afryka od Gwinei do Kamerunu, Republika Środkowoafrykańska, Gabon, Kongo, Demokratyczna Republika Konga.

Biotop

Lasy z gęstą roślinnością w pobliżu wody.

Systematyka

Takson po raz pierwszy opisał William Ogilby w 1841 roku pod nazwą Moschus aquaticus. Jako miejsce typowe autor wskazał „Sierra Leone”. Jedyny przedstawiciel rodzaju Hyemoschus – wodnokanczyl, opisanego przez Johna Edwarda Graya w 1845 roku.

Etymologia

Nazwa rodzajowa: υς us, υος uos – wieprz; rodzaj Moschus Linnaeus, 1758, piżmowiec. Epitet gatunkowy: łac. aquaticus wodny, żyć nad wodą < aqua – woda.

Charakterystyka

Mały ssak o krępym tułowiu i krótkich kończynach. Sierść jest barwy czerwonobrązowej, z licznymi białymi plamkami na bokach ciała ułożonymi w pasy oraz ciągłymi lub punktowanymi pręgami. Szyja ciemnobrązowa z białymi poprzecznymi pręgami. Głowa o dużych oczach i ciemnym nosie. Górne kły u samców widoczne nawet przy zamkniętym pysku.

Wymiary ciała

Długość ciała bez ogona

75-85 cm

Długość ogona

10-15 cm

Wysokość w kłębie

35-40 cm

Waga ciała

10-15 kg (samice nieco większe i cięższe od samców)

Tryb życia

Aktywne głównie nocą, dzień spędzają czasami w norach. Są świetnymi pływakami i dobrze nurkują. W razie niebezpieczeństwa uciekają do wody. Kanczyle prowadzą osiadły tryb życia i żyją pojedynczo. Areał osobniczy samic wynosi 13-14 ha, natomiast samców 20-30 ha. W pary łączą się tylko w porze godowej. Samce nie są terytorialne, lecz mimo to są agresywne w stosunku do siebie. Odżywiają się pokarmem roślinnym: trawami, liśćmi, pędami a także zjadają owady, skorupiaki, ryby, małe ssaki i padlinę. Głos ostrzegawczy kanczyla przypomina szczekanie.

Rozród

Zachowanie godowe i rozrodcze kanczyli są słabo poznane. Ciąża u samic trwa około 6-9 miesięcy, po czym rodzi się jedno młode. Okres laktacji trwa od 3 do 6 miesięcy.