Kob żółty

Kob jest gatunkiem antylopy, który można spotkać na sawannach i zalewowych równinach Afryki Środkowej, Zachodniej i Wschodniej. Te eleganckie zwierzęta należą do plemienia Reduncinae, mając bliskich krewnych wśród reedbucków, waterbucków, lechwe, lechwe nilowych i puku. Jeśli kiedykolwiek odwiedzisz takie kraje jak Uganda, Demokratyczna Republika Konga czy Sudan Południowy, możesz je zobaczyć na wilgotnych, trawiastych terenach, gdzie chętnie się pasą.

Koby przypominają impale, lecz mają bardziej krępą budowę. Samce są szczególnie większe i mają imponujące rogi. Ich sierść ma odcienie od złotego do czerwonawo-brązowego, z charakterystycznymi białymi znakami na gardle, wokół oczu i wewnątrz uszu. Niestety, ich populacja spada z powodu polowań i ingerencji człowieka.

Pod względem życia społecznego koby mają interesujące zwyczaje. Samice i ich młode tworzą stada, podczas gdy samce albo zakładają własne grupy, albo ustanawiają terytoria do rozrodu. Samice koba zaczynają owulować w wieku około 13-14 miesięcy i rodzą po około ośmiu miesiącach ciąży. Nowo narodzone cielęta na początku ukrywają się w gęstej roślinności, ale wkrótce dołączają do stada matek, dopóki nie zostaną odstawione od piersi. Dorastające samce przechodzą do grup kawalerskich.

Na szczęście prowadzone są działania ochronne mające na celu ochronę tych niezwykłych zwierząt. Różne parki narodowe w całej Afryce, takie jak te w Ugandzie, są bezpiecznymi przystaniami dla koba ugandyjskiego i koba Buffona. Kob białouchy, który kiedyś był uważany za zagrożonego wyginięciem z powodu konfliktów i wojny domowej, dokonał niezwykłego powrotu, a jego populacja liczy obecnie kilkaset tysięcy osobników.

Te inicjatywy ochronne są kluczowe, aby zapewnić, że koby nadal będą ozdobą afrykańskiego krajobrazu przez pokolenia.