Wielka Ławra

Wielka Ławra, zwana również Wielką Ławrą św. Atanazego Atońskiego, to najstarszy i największy klasztor na Półwyspie Athos w Grecji, będący centrum duchowym Prawosławia. Został założony w 963 roku przez św. Atanazego Atońskiego, z pomocą cesarza bizantyjskiego Nicefora II Fokasa, który zapewnił fundusze na budowę.

Klasztor ten jest pierwszym z dwudziestu autonomicznych monasterów wchodzących w skład wspólnoty góry Athos, która jest uznawana za jeden z najświętszych miejsc prawosławia. Wielka Ławra odgrywa kluczową rolę w życiu monastycznym Athos, będąc wzorem ascezy i duchowości.

Znajduje się w południowo-wschodniej części półwyspu, na wysokości 200 metrów nad poziomem morza, co zapewnia klasztorowi wspaniałe widoki na otaczające go morze i góry. Architektura Wielkiej Ławry jest typowa dla bizantyjskich klasztorów, z dominującymi kopułami i wieżami, a jej mury obronne świadczą o burzliwej historii regionu.

Wielka Ławra jest znana ze swojej imponującej biblioteki, która zawiera ponad 2,000 rękopisów i ponad 20,000 drukowanych książek, co czyni ją jedną z najbogatszych zbiorów tekstów religijnych i teologicznych w świecie prawosławnym. Ponadto klasztor przechowuje wiele cennych ikon, relikwii i sztuki sakralnej.

Wizyta w Wielkiej Ławrze jest możliwa dla mężczyzn po uzyskaniu specjalnego pozwolenia, zwanego diamonitirion, ponieważ Półwysep Athos jest terenem monastycznym, gdzie obowiązuje zakaz wstępu dla kobiet, zgodnie z wielowiekową tradycją.