Klasztor Iwiron

Klasztor Iviron, położony na półwyspie Athos w Grecji, jest jednym z najważniejszych miejsc kultu religijnego i duchowości w prawosławiu. Założony w X wieku przez mnichów z Gruzji, klasztor ten jest jedną z najstarszych i najbardziej znaczących wspólnot monastycznych na Świętej Górze Athos, która jest centrum prawosławnej monastyczności.

Klasztor Iviron zajmuje honorowe trzecie miejsce w hierarchii dwudziestu klasztorów Athosu i jest znany z przechowywania wielu świętych relikwii oraz bogatej kolekcji ikon, rękopisów i sztuki sakralnej. Wśród nich wyróżnia się szczególnie ikona Matki Bożej Portaitissy, uważana za cudowną i otoczona wielkim kultem wśród prawosławnych wiernych.

Architektura kompleksu klasztornego odzwierciedla typową dla Athosu mieszankę stylów, gdzie bizantyjska tradycja spotyka się z lokalnymi wpływami. Klasztor Iviron charakteryzuje się solidnymi murami obronnymi, które chroniły mnichów przed piratami i innymi zagrożeniami w przeszłości. Główna cerkiew (katholikon), poświęcona Zaśnięciu Najświętszej Maryi Panny, jest przykładem monumentalnej bizantyjskiej architektury sakralnej.

Dostęp do klasztoru jest ograniczony, ponieważ cały półwysep Athos to autonomiczna monastyczna republika podległa bezpośrednio Patriarchatowi Konstantynopolitańskiemu. Wstęp możliwy jest wyłącznie dla mężczyzn po uzyskaniu specjalnego pozwolenia, zwanego diamonitirionem, a liczba dziennych odwiedzających jest ściśle limitowana.