Antenor Kore, Ateny

Antenor Kore to późnoarchaiczny posąg dziewczyny wykonany z marmuru pariańskiego, który powstał około 530/20 r. p.n.e.

Posąg został znaleziony w kilku fragmentach podczas wykopalisk na ateńskim Akropolu w tzw. Perserschutt. Dolna część i lewe ramię zostały odkopane na wschód od Partenonu w 1882 roku, a górna część została odkryta na zachód od Erechtejonu w 1886 roku. Następnie odkopano część łydki. Twarz jest uszkodzona, zwłaszcza nos, brakuje dolnej części prawego ramienia, a także przedniej części stóp na cokole. Pierwotnie kore znajdowała się w sanktuarium Ateny na Akropolu, a obecnie jest przechowywana w Muzeum Akropolu. Posąg ma 201 cm wysokości, nie licząc cokołu.

Kore ma włosy długości do klatki piersiowej, które zachowały się tylko częściowo. Włosy z przodu są zebrane w ciasne loki, podczas gdy reszta włosów spada w kosmykach, rozchodząc się na ramiona i plecy. We włosach nosi koronę. Jak wszystkie archaiczne korai, rzeźba ma wyraźnie zaznaczoną oś i patrzy bezpośrednio na widza. Ma na sobie chiton i himation. Ten ostatni zdaje się być przewiązany przez lewe ramię, spięty u góry fibulą i opadający niżej w omega-fałdach. Lewą ręką obraz zbiera chiton, tworząc charakterystyczną draperię. Wyraźnie puste otwory na oczy musiały być inkrustowane innym materiałem, prawdopodobnie szkłem, co jest dość rzadkim zjawiskiem w marmurowych posągach z tego okresu.

Fragmenty podstawy posągu z marmuru pentelickiego w formie stolicy znaleziono w Perserschutt w tym samym wykopie, co fragmenty posągu. Podstawa ta została po raz pierwszy powiązana z posągiem przez Franza Studniczkę, który to wniosek został w dużej mierze zaakceptowany, choć niektórzy nadal mają wątpliwości. Inskrypcja na podstawie wymienia darczyńcę Nearchosa i rzeźbiarza Antenora, syna Eumaresa. Brzmi on następująco: English: Ancient Greek: The surviving Ancient Greek: ΥΣ at the beginning of the second line is generally restored as Ancient Greek: κεραμεύς and the donor identified with the attested potter Nearchos from the second quarter of the sixth century BC or with an unknown potter of the same name, perhaps a son or uncle of the known Nearchos. Czasami powątpiewano, czy zwykły rzemieślnik mógł być ofiarodawcą takiej figury wotywnej, i sugerowano alternatywne odtworzenia inskrypcji. Z drugiej strony, w VI wieku było całkiem możliwe zdobycie znacznej fortuny dzięki pracy rzemieślniczej i znane są inne datki od garncarzy i malarzy waz na Akropolu.