Pliszka siwa

Białorzytka białogłowa to uroczy, mały ptak z rodziny pliszkowatych (Motacillidae), powszechnie spotykany w Europie, Azji oraz w części Afryki Północnej. Jeden z jego podgatunków, pliszka siwa, jest szczególnie rozpowszechniony w Irlandii oraz Wielkiej Brytanii. Ptak ten uwielbia pożywiać się owadami i często przebywa na otwartych terenach w pobliżu wody oraz osiedli ludzkich. Jedną z jego charakterystycznych cech jest ciągłe machanie ogonem.

Co ciekawe, białorzytka białogłowa jest narodowym ptakiem Łotwy i była nawet przedstawiana na znaczkach pocztowych w różnych krajach.

Naukowo, białorzytka białogłowa została po raz pierwszy opisana przez Karola Linneusza i nosi nazwę Motacilla alba. Jest blisko spokrewniona z innymi gatunkami pliszek czarno-białych i ma kilka podgatunków, które różnią się upierzeniem oraz innymi cechami. W sezonie lęgowym te ptaki występują w całej Eurazji, natomiast zimą migrują do cieplejszych regionów, takich jak Afryka.

Ich dieta składa się głównie z owadów oraz małych bezkręgowców. Jeśli chodzi o gniazdowanie, preferują szczeliny lub struktury stworzone przez człowieka i zazwyczaj pozostają z jednym partnerem na czas sezonu lęgowego. Na szczęście białorzytka białogłowa nie jest poważnie zagrożona i jest wymieniona jako gatunek o najmniejszej trosce (Least Concern) przez IUCN. Niemniej jednak, narażone są na pewne ryzyka, takie jak bycie łapanymi przez zwierzęta domowe czy jedzone przez nie, a zmiany klimatyczne mogą wpływać na ich wzorce migracyjne.

W kulturze białorzytki białogłowe zajmują specjalne miejsce, szczególnie na Łotwie, gdzie są celebrujące w pieśniach ludowych. Ponadto, ich wizerunek zdobił znaczki pocztowe w kilku krajach, ukazując ich globalną atrakcyjność.