Zyfia gęsiogłowa

Walenik Cuviera, często nazywany walenikiem dziobogęsim, jest jedynym przedstawicielem rodzaju Ziphius. Ten intrygujący gatunek walenia jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych wśród waleników i zazwyczaj zamieszkuje głębokie wody oceaniczne, na głębokościach przekraczających 1000 metrów.

Historia walenika Cuviera jest fascynująca. Po raz pierwszy został opisany przez francuskiego anatoma Georges’a Cuviera w 1823 roku. Początkowo błędnie sądzono, że gatunek ten wyginął, aż do potwierdzenia jego istnienia w 1850 roku. Waleniki Cuviera mają solidne, cygarowate ciało, osiągają długość od 5 do 7 metrów i ważą około 2500 kg. Charakteryzują się zakrzywioną płetwą grzbietową, małymi płetwami i krótkim dziobem z charakterystycznym, bulwiastym melonem.

Gatunek ten żywi się głównie kałamarnicami i rybami głębinowymi. Jest również znany jako wyjątkowy nurek, osiągając głębokości nawet do 2992 metrów. Waleniki Cuviera zamieszkują głębokie wody oceaniczne na całym świecie, z wyraźnymi populacjami w różnych regionach.

Ochrona tych waleni jest niezwykle ważna, ponieważ są one narażone na różne zagrożenia, takie jak przypadkowe złowienie podczas operacji rybackich oraz zanieczyszczenie hałasem. Różne międzynarodowe porozumienia i memoranda mają na celu ochronę tych zwierząt oraz ich siedlisk. Waleniki Cuviera są szczególnie wrażliwe na hałas, a masowe wyrzucenia na brzeg były powiązane z ćwiczeniami sonarowymi marynarki wojennej.