Krokodyl meksykański

Krokodyl Moreleta, często nazywany krokodylem meksykańskim, to fascynujący gatunek żyjący głównie w słodkowodnych środowiskach Meksyku, Belize i Gwatemali. Został odkryty w Meksyku w 1850 roku i nazwany na cześć francuskiego przyrodnika Pierre Marie Arthur Moreleta. Przez długi czas był mylony z innymi gatunkami krokodyli, ale dopiero w latach dwudziestych XX wieku naukowcy zidentyfikowali go jako odrębny gatunek.

Krokodyl Moreleta jest charakterystyczny dzięki szerokiemu pysku i ciemnoszarej lub brązowej skórze, ozdobionej ciemnymi pasami i plamami. Osobniki tego gatunku osiągają zazwyczaj około 3 metrów długości, przy czym samce są większe od samic. Dorosłe samce mogą dorastać do 3 metrów i ważyć około 84 kg. Krokodyle Moreleta są oportunistycznymi drapieżnikami, co oznacza, że jedzą dostępne pożywienie, takie jak ryby, owady, małe ssaki, ptaki i gady. Niektóre dorosłe osobniki polują również na większe zwierzęta, takie jak bydło i tapiry.

Sezon rozrodczy krokodyli Moreleta trwa od kwietnia do czerwca. W tym czasie samice składają od 20 do 45 jaj w gniazdach kopców i zaciekle ich bronią. Noworodki mają około 17 cm długości i są początkowo pod opieką obojga rodziców.

Niestety, krokodyle Moreleta napotykają znaczne zagrożenia z powodu niszczenia siedlisk i nielegalnych polowań na ich skóry, używane do produkcji wyrobów skórzanych. Wysiłki na rzecz ochrony, prowadzone przez organizacje takie jak Grupa Specjalistyczna ds. Krokodyli, były kluczowe dla ochrony gatunku. Mimo to, utrata siedlisk i polowania nadal stanowią wyzwanie.

Krokodyle Moreleta występują w całej Ameryce Środkowej, w Zatoce Meksykańskiej i na Półwyspie Jukatan, rozwijając się w słodkowodnych bagnach, mokradłach i przybrzeżnych wodach słonawych. Co ciekawe, wprowadzono je również do Rio Grande, co skutkuje ich obserwacjami w meksykańskich miastach, takich jak Matamoros, Reynosa i Nuevo Laredo.

Te krokodyle są znane ze swojej agresywnej natury i silnych instynktów ochronnych wobec młodych. Istnieją doniesienia o atakach na ludzi, szczególnie ze strony większych dorosłych osobników, co czyni je niebezpiecznymi drapieżnikami, mimo ich stosunkowo mniejszych rozmiarów w porównaniu do innych gatunków krokodyli.