Perkozek białoskrzydły

Najmniejsza perkozka to malutki ptak wodny, najmniejszy w rodzinie perkozkowatych, występujący w obu Amerykach od południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych i Meksyku aż po Argentynę. Można ją również spotkać na Trynidadzie i Tobago, Bahamach oraz w Wielkich Antylach. Ptak ten mierzy około 21–27 cm długości i waży od 112 do 180 gramów. Charakteryzuje się ciemnym upierzeniem z uderzająco żółtymi oczami i ostrym dziobem. Dorosłe osobniki w okresie lęgowym mają brązowo-szare ciało z ciemniejszą koroną i gardłem oraz wyraźną białą plamę na skrzydłach, widoczną w locie.

Istnieje pięć uznanych podgatunków najmniejszej perkozki, różniących się nieco wielkością i kolorystyką. Te ptaki preferują tereny podmokłe i często można je spotkać w stawach, jeziorach, bagnach i mangrowych zaroślach, zwłaszcza w miejscach obfitujących w roślinność. Żywią się małymi rybami, skorupiakami, żabami i owadami wodnymi, zręcznie nurkując pod wodę, aby złapać posiłek. Najmniejsze perkozki rozmnażają się przez cały rok, budując zwarte, pływające gniazda na otwartych wodach i składając od trzech do sześciu jaj, które wysiadują przez około 21 dni.

Jedną z unikalnych cech najmniejszej perkozki jest jej głos, który brzmi niezwykle podobnie do rżenia konia. Chociaż gatunek ten jest sklasyfikowany jako „najmniejszej troski” pod względem statusu ochrony, staje w obliczu zagrożeń ze strony drapieżników, takich jak duże ryby, żółwie i ptaki drapieżne. Pomimo tych niebezpieczeństw, najmniejsza perkozka jest doskonałym pływakiem i nurkiem, znana ze swojej małej wielkości i charakterystycznych cech w rodzinie perkozkowatych.