Wilgowron meksykański

Wielkodzioby kacyk, znany również jako kacyk meksykański, to średniej wielkości ptak, występujący w Ameryce Północnej i Południowej. Należy do rodziny Icteridae, dzielącej swoje pochodzenie z innymi gatunkami kacyków. Samce kacyków są wyróżniające się dzięki swoim iryzującym czarnym piórom, które błyszczą purpurowo-niebieskim odcieniem, podczas gdy samice mają bardziej stonowane brązowe upierzenie z ciemniejszymi skrzydłami i ogonami. Te ptaki są bardzo wokalne, potrafią wydawać szeroką gamę dźwięków, co czasami czyni je uciążliwymi z powodu ich głośności.

W okresie lęgowym wielkodziobe kacyki budują gniazda na drzewach i zazwyczaj składają od 4 do 7 jaj. Młode ptaki opuszczają gniazdo po około 12 do 17 dniach i nadal są pod opieką rodziców, aż osiągną dojrzałość.

Pochodzące pierwotnie z Ameryki Środkowej i Południowej, te ptaki zostały wprowadzone do Meksyku przez Azteków i od tego czasu rozprzestrzeniły się na północ do Ameryki Północnej. Żyją w różnych siedliskach, takich jak pastwiska, tereny podmokłe i namorzyny. Ich dieta jest bardzo zróżnicowana, składająca się z owadów, owoców, ziaren, a nawet ryb. Interesującym aspektem ich zachowania jest wspólne nocowanie, a podczas okresu lęgowego przejawiają trzy różne strategie godowe.