Lake Flevo, Lelystad

Jezioro Flevo było jeziorem na terenie dzisiejszej Holandii, które istniało w czasach rzymskich i we wczesnym średniowieczu. Niektórzy geografowie uważają, że jezioro to nie było w rzeczywistości pojedynczym jeziorem, lecz raczej zespołem kilku jezior połączonych ze sobą.

Nazwę tę, pochodzącą od indoeuropejskiego rdzenia *plew- "płynąć", przekazał rzymski geograf Pomponiusz Mela, opisując ten region. W swoim traktacie geograficznym z 44 r. n.e. Pomponiusz wspomina o Flevo Lacus. Pisze on: "Północna odnoga Renu rozszerza się jako Jezioro Flevo i zamyka wyspę o tej samej nazwie, a następnie jak zwykła rzeka uchodzi do morza". Inne źródła mówią raczej o Flevum, które może być związane z dzisiejszym Vlie, czyli drogą morską między holenderskimi wyspami Vlieland i Terschelling. Ta ostatnia nazwa jest gramatycznie bardziej prawdopodobna w przypadku oznaczenia geograficznego, dlatego przyjmuje się, że Pomponiusz pomylił deklinację słowa, nadając nazwę Flevo. W rzeczywistości Vlie tworzy ujście z jeziora do Morza Północnego.

Niektóre teksty z okresu średniowiecza mówią o tym jeziorze pod nazwą Almere. 14 grudnia 1287 roku, w czasie tzw. powodzi św. Łucji, podczas pamiętnego sztormu we Fryzji i Holandii, Morze Północne wdarło się do słodkowodnego jeziora, łamiąc i niszcząc kilka wydm zaporowych i przekształcając je w zatokę, którą nazwano wówczas Zuiderzee, co oznacza Morze Południowe.

W drugiej połowie XX wieku Flevopolders i nowa prowincja, Flevoland, przyjęły nazwę zbiornika wodnego, który leżał tam dawno temu.