Szlamnik zwyczajny

Biegus rdzawy to fascynujący ptak brodzący, łatwo rozpoznawalny dzięki swojej charakterystycznej czerwonej szacie godowej, długim nogom i unikalnemu zadartemu dziobowi. Należy do rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Ptaki te żywią się wieloszczetami i skorupiakami, które znajdują w przybrzeżnych błotnistych terenach i estuariach.

W sezonie lęgowym biegusy rdzawe można spotkać na terenach arktycznych, rozciągających się od Skandynawii po Alaskę. Z nadejściem zimy wyruszają w fascynującą migrację do stref umiarkowanych i tropikalnych, obejmujących Stary Świat, Australię i Nową Zelandię. Jeden z podgatunków, Limosa lapponica baueri, posiada rekord najdłuższego nieprzerwanego lotu wśród ptaków, pokonując zdumiewające 29 000 kilometrów w obie strony.

Nazwa rodzajowa Limosa oznacza "błotnisty" po łacinie, co odzwierciedla ich preferencje dotyczące siedlisk błotnistych, natomiast lapponica odnosi się do Laponii. Angielska nazwa "godwit" może pochodzić od ich głosu lub od staroangielskiego wyrazu oznaczającego "dobre stworzenie". Te ptaki mają stosunkowo krótkie niebiesko-szare nogi oraz długi dwukolorowy dziób. Samce i samice różnią się wzorami upierzenia, co umożliwia ich łatwe odróżnienie.

Biegusy rdzawe mają zróżnicowaną dietę, głównie składającą się z wieloszczetów, małych małż i skorupiaków, które znajdują w terenach podmokłych. Interesującym jest fakt, że samce i samice często wykazują różne preferencje żywieniowe. Jeśli chodzi o rozmnażanie, ptaki te gniazdują w miejscach takich jak Skandynawia, północna Azja i Alaska, gdzie oboje rodzice na zmianę wysiadują jaja.

Ich migracje można określić mianem epickich podróży. Niektóre podgatunki podróżują aż do Australii i Nowej Zelandii na zimę, co czyni je prawdziwymi długodystansowymi podróżnikami. Jednakże biegus rdzawy stoi przed znacznymi wyzwaniami dotyczącymi ochrony. Obecnie są one wymieniane jako bliskie zagrożenia (Near Threatened), a ich populacje maleją z powodu utraty siedlisk na kluczowych obszarach przystankowych, takich jak Morze Żółte, co negatywnie wpływa na wskaźniki przeżywalności.

Podejmowane są działania na rzecz ochrony tych niezwykłych ptaków. Są one objęte międzynarodowymi porozumieniami, takimi jak Porozumienie o ochronie wędrownych ptaków wodnych Afryki-Eurazji (AEWA), a także krajowymi ustawami o ochronie przyrody. Środki te mają na celu zapewnienie, że biegus rdzawy nadal będzie ozdabiał nasze przybrzeżne błotniste tereny i estuaria przez kolejne pokolenia.